همه دختران آرزوی بازی در ورزشگاه آزادی را دارند/استقلالی هستم ولی اولویتم همیشه خاتون بم است

سپهر ستاری؛ زنان فوتبال ایران هفته گذشته دست به کار بزرگی زدند با برتری مقابل اردن برای دومین دوره متوالی راهی جام ملت‌های آسیا شدند. بدون شک یکی از ستاره‌های ایران در مرحله مقدماتی نگین زندی بود که با زدن ۲ گل و ارسال ۳ پاس گل نقش مهمی در صعود تیم ملی داشت. زندی در بازی با اردن هم زننده گل دوم بود و نوعی گل صعود ایران به جام ملت‌های استرالیا را به ثمر رساند. ستاره ۲۱ ساله خاتون بم طی سال‌های اخیر در ترکیب تیم باشگاهی‌اش هم عملکرد درخشانی داشته و قهرمانی در لیگ برتر و نخستین صعود تاریخ فوتبال زنان به دور دوم لیگ قهرمانان آسیا را تجربه کرده است.

زندی که رویای لژیونر شدن را در سر دارد، امیدوار است با درخشش در جام ملت‌های آسیا به یک تیم مطرح خارجی برود و البته در این مسیر کار بسیار سختی هم دارد. روز گذشته قرعه‌کشی مسابقات برگزار شد و زنان ایران باید در گروه A به مصاف استرالیا، کره جنوبی و فیلیپین بروند. ۳ تیمی که در رنکینگ شرایط بهتری نسبت به ایران دارند ولی زندی و هم‌تیمی‌هایش هم در دیدارهای اخیر نشان دادند حریف دست‌وپا بسته‌ای نیستند.

نگین زندی پس از صعود ایران به جام ملت‌های آسیا میهمان کافه‌خبر بود و در گفت‌وگوی اختصاصی با «خبرآنلاین» درباره اتفاقات مختلف دوران ورزشی خود صحبت کرد.

صحبت را از صعود تیم زنان ایران به جام ملت‌های آسیا آغاز کنید. ایران در اردن عملکرد درخشانی داشت و در نهایت توانست برای دومین دوره متوالی به جام ملت‌ها راه پیدا کند.

ما به‌خاطر اتفاقاتی که در کشور رخ داده بود برای رفتن به اردن شرایط سختی داشتیم و روزی که به اردن رسیدیم، ۳ تیم سنگاپور، بوتان و لبنان آنجا حضور داشتند و مسابقات‌شان را شروع کرده بودند. ما با سختی به آنجا رسیدیم و تنها یک روز فرصت داشتیم تا برای دیدار با سنگاپور آماده شویم. بازی اول خیلی خوب پیش رفت و سنگاپور را ۴ بر صفر بردیم و آن‌ها تیم خوبی بودند ولی ما خیلی بهتر بازی کردیم.

قبل از اعزام شما اتفاقاتی افتاد که برای رفتن به مشکل خوردید. جو اردو در آن زمان چطور بود؟

ما در ۳ ماهی که خانم جعفری به عنوان سرمربی حضور داشتند، ۲ ماه اردوهای خوبی داشتیم ولی وقتی جنگ آغاز شد حدود ۲۰ روز از اردو دور شدیم. حتی فکر می‌کردیم شاید نتوانیم به مسابقات اعزام شویم ولی در نهایت فدراسیون توانست کارهای اعزام ما را انجام دهد.

خودت هم عملکرد خوبی داشتی و روی ۵ گل تاثیرگذار بودی!

بچه‌های تیم همه عملکرد خوبی داشتند و نه‌تنها من، بلکه کل بچه‌ها با جان و دل بازی کردند. من فقط کمک کردم و گل آخری که زدم و باعث صعود تیم شد هم من فقط زننده آن بود و همه تلاش را از دروازه‌بان تیم تا خط حمله به من کمک کردند و نتیجه زحمت بازیکنان و کادر فنی بود.

قبل از بازی با اردن هم شوک بزرگی به تیم وارد شد که مقابل لبنان شکست خوردیم. چرا در آن بازی عملکرد خوبی نداشتیم؟

وقتی در ۲ بازی اول پیروز شدیم، خیلی خوشحال بودیم و احساس قدرت زیادی می‌کردیم. بازی با لبنان تلنگر بزرگی بود و باعث شد مقابل اردن عملکرد خوبی داشته باشیم.

سرمربی تیم بعد از بازی لبنان چطور تیم را جمع کرد؟

همه از این اتفاق ناراحت بودیم و خود من خیلی حالم بد بود. تا ۲ روز حال بچه‌ها اصلا خوب نبود ولی خانم جعفری تلاش زیادی برای جمع کردن تیم داشت. در جلسه روز بازی با اردن، سرمربی و کاپیتان گفتند فقط همین بازی را برای صعود داریم و تا اینجا سختی زیادی کشیده‌ایم. بازی مرگ و زندگی است و باید برنده شویم تا صعود کنیم چون اگر نبریم، باید ۴ سال صبر کنیم و معلوم نیست چه اتفاقی می‌افتد. همین صحبت‌ها باعث شد یکدست و همدل شویم و صعود کردیم.

وقتی داور سوت پایان را زد چه حسی داشتی؟

بچه‌ها خیلی خوشحال بودند و این دومین صعود من با تیم ملی بود. ما قبلا اردن را به سختی و در ضربات پنالتی برده بودیم ولی این‌بار این تیم را در شرایط بازی بردیم و می‌توانستیم گل‌های بیشتری بزنیم.

قبل از مسابقات کادر فنی تیم ملی هم تغییر کرد. حضور مرضیه جعفری چقدر باعث بهبود شرایط شد؟

ابتدا جا دارد از کادر فنی قبلی تشکر کنم که خیلی برای تیم ملی زحمت کشیدند. حضور خانم جعفری هم حس خوبی داشت و یک امتیاز مثبت برای ما بود. او پرافتخارترین مربی است و ۱۱ قهرمانی با خاتون دارد. به نظرم انتخاب خیلی خوبی بود.

جای یک نفر در این صعود خیلی خالی بود؛ ملیکا محمدی!

جای ملیکا از روزی که فوت کرد خالی بوده و هیچوقت پر نمی‌شود. شماره ۱۸ ابدی ماست. او بهترین هافبک دفاعی ایران بود و ایران را خیلی دوست داشت. جای او در تیم ما خیلی خالی است. قبل از فوتش ما خیلی باهم رفیق شده بودیم و فوت او اتفاق خیلی تلخی برای همه بود. جای او همیشه در قلب ماست و جسمش کنار ما نیست ولی روح او همیشه پیش ماست و به نظرم در این مسابقات یار دوازدهم ما بود.

اینکه او از آمریکا به ایران آمد تا فوتبال بازی کند برای خودت جالب نبود؟

ملیکا خیلی راحت می‌توانست در آمریکا بازی کند و به او می‌گفتیم چرا به ایران آمدی ولی او خیلی ایران را دوست داشت. ملیکا تیم خاتون و خانم جعفری را هم خیلی دوست داشت. اکثر دوستان و آشنایان او به‌جز خانواده‌اش اینجا بودند و در نهایت هم در ایران فوت کرد.

به بحث صعود به جام ملت‌های آسیا برگردیم. از فدراسیون فوتبال پاداش هم گرفتید؟

ما در اردن برای بازی‌ها یک پاداشی داشتیم و قول یک پاداش خیلی خوب را هم داده‌اند.

در جام ملت‌ها هم گروه سختی داریم و باید با تیم‌های قدرتمندی بازی کنیم.

با کره جنوبی و استرالیا همگروه هستیم و گروه مرگ است. با فیلیپین و استرالیا قبلا بازی کردیم و شناخت خوبی داریم. هر ۳ تیم قدرتمند هستند و کار سختی داریم ولی امیدوارم بتوانیم صعود کنیم.

توقع شما از فدراسیون فوتبال برای جام ملت‌ها چیست؟

فدراسیون فوتبال نسبت به چند قبل دیدگاه و حمایت بهتری دارد ولی جا دارد از ما حمایت بیشتری شود چون به‌نظرم کار بزرگی کردیم که در این شرایط سخت جنگیدیم و به موفقیت بزرگی رسیدیم. امیدوارم نگاه فدراسیون به ما بهتر شود و حمایت بیشتری شود. نیاز به اردوها و بازی‌های دوستانه داریم تا در جام ملت‌های آسیا نتایج خوبی بگیریم و به جام جهانی برسیم.

در این دوره بازی‌های تیم زنان از شبکه‌های اینترنتی پخش شد. چقدر برایت مهم هست که تلویزیون بازی‌های زنان را پخش کند؟

خیلی خوب است که بازی‌ها پخش شود و خیلی برای فوتبال ما خوب است. همه جهان می‌توانند بازی‌ها را ببینند و کمک می‌کند که لژیونر شویم. امیدوارم این اتفاق بیفتد.

فکر می‌کنی صعود به جام ملت‌ها باعث شود توجه مردم هم به شما بیشتر جلب شود؟

این صعود خیلی باعث خوشحالی مردم شد و نگاه‌ها خیلی فرق کرده. قبلا شاید می‌گفتند خانم را چه به فوتبال ولی الان خب همه خیلی خوشحال هستند و توانایی ما را دیدند.

کمی به عقب‌تر برویم؛ چه شد که اصلا تصمیم گرفتی فوتبالیست شوی؟

من از بچگی همه رشته‌های ورزشی را انجام دادم. دوومیدانی، تنیس روی میز، بدمینتون و … را رفتم و فقط بسکتبال بازی کردم. پدرم خیلی ناراحت بود که یک ورزش را می‌رفتم و ۲-۳ ماه بعد رها می‌کردم و رشته جدید را شروع می‌کردم. زمانی که ووشو و هندبال کار می‌کردم، یک روز تصمیم گرفتم به فوتبال بروم ولی او مخالفت کرد و گفت نه همین ۲ رشته را ادامه بده. من در کوچه خیلی فوتبال بازی می‌کردم و به او دروغ گفتم و به فوتسال رفتم. همان جا هم انتخاب شدم و گفتند مدارک بیاور که گفتم باید از پدرم اجازه بگیرم. پدرم به من اجازه نداد و یک هفته طول کشید تا راضی شود. در شهرمان، ایذه فوتسال را شروع کردم و در همان یک سال پدیده و خانم گل مسابقات شدم و استعدادیابی برای تیم ملی فوتبال گذاشتند. یک تیم شدیم و به مشهد رفتیم که انتخابی بود و آنجا برای تیم ملی انتخاب شدم و پدرم در آن زمان خیلی کنارم بود. ۸۰-۹۰ درصد پیشرفتم به‌خاطر پدر و مادرم است و دست‌شان را می‌بوسم. 

پس به‌جز آن مخالفت اولیه، دیگر مخالف فوتبال نبودند؟

بله همیشه خیلی حمایتم کردند.

کجا متوجه شدی که می‌توانی در فوتبال موفق شوی و تصمیم گرفتی رشته‌ات را تغییر ندهی؟

وقتی برای تیم ملی انتخاب شدم. قبل از آن اصلا چمن را نمی‌شناختم چون فوتسال کار کرده بودم.

بعد هم ۱۶ سالگی به تیم بزرگسالان رسیدی. چه حسی داشتی؟

در مسابقات نوجوانان بودیم و وقتی به ایران رسیدم، به من زنگ زدند که باید به اردوی بزرگسالان بیایی. خیلی حس خوبی داشتم که کنار بهترین بازیکنان ایران بودم.

در این سال‌ها با خاتون هم به افتخارات زیادی رسیدید.

من ۵ سال است که در خاتون حضور دارم و قبل از آن هم در سپاهان و ذوب‌آهن بودم. خاتون تیم خیلی خوب، یکدست و همدل است. در آسیا هم اتفاقی را رقم زد که هیچکس نتوانست انجام دهد و امسال هم مستقیم به جمع ۸ تیم برتر آسیا می‌رود. خیلی حس خوبی دارم که در خاتون هستم و افتخار می‌کنم کنار این تیم و بهترین مربی ایران هستم.

سقف قرارداد در لیگ زنان چقدر است؟

فکر کنم امسال به ۲/۵ میلیارد تومان برسد.

الان پرسپولیس و استقلال هم در فوتبال زنان تیم‌داری می‌کنند. حضورشان چقدر می‌تواند به فوتبال زنان کمک کند؟

هرچه تعداد تیم‌ها بیشتر باشد، بهتر است و اگر ما هم ۱۶ تیم باشیم خیلی باکیفیت‌تر می‌شود. خوشحالیم پرسپولیس در لیگ برتر حضور دارد و امیدوارم استقلال هم قهرمان شود و به لیگ برتر برسد. امیدوارم همه تیم‌های مردان، در رده زنان هم کار کنند. پرسپولیس پارسال تیم خیلی خوبی بود و استقلال هم امسال شرایط صعود را دارد.

خودت استقلالی هستی یا پرسپولیسی؟

از بچگی استقلالی بودم ولی اولویت همیشگی من در لیگ ایران خاتون بم است.

پیشنهاد خارجی هم داشتی؟

وقتی از مسابقات برگشتیم یک تیم اردنی به من پیشنهاد داد و از ۱۶-۱۷ سالگی هم از هلند پیشنهاد داشتم.

دوست نداری از ایران بروی و لژیونر شوی؟

یکی از آرزوهای من این است که لژیونر شوم و امیدوارم این اتفاق رخ دهد. آرزو دارم

سقف آرزوهایت در فوتبال چیست؟

آرزو دارم اول در یکی از تیم‌های مطرح جهان بازی کنم و بعد هم بهترین بازیکن زن آسیا شوم.

الگوی فوتبالی‌ات کیست؟

خارج از ایران کریستیانو رونالدو و در ایران سبک بازی مهدی قایدی را دوست دارم.

خیلی هم با مهدی قایدی مقایسه می‌شوی!

از نظر سرعت و تکنیک خیلی شبیه هستیم.

یک موضوعی که در این سال‌ها درباره‌اش صحبت شده بازی کردن تیم زنان در ورزشگاه آزادی است!

این آرزوی همه بچه‌هاست که در بهترین ورزشگاه کشورشان بازی کنند. این اتفاق تا حالا رخ نداده و یکی از آرزوهای ملیکا هم بود ولی نتوانست آنجا بازی کند تابوتش را به آنجا بردند که ما هم رفتیم. درواقع ملیکا باعث شد ما به ورزشگاه آزادی برویم. امیدوارم این اتفاق بیفتد که تیم‌های فوتبال زنان در بهترین چمن‌ها بازی کنند.

با توجه به اینکه لیگ زنان در ۵-۶ ماه برگزار می‌شود، زمان تعطیلی چه می‌کنید؟

آره چون ۱۰ تیم هستیم، حدود ۵/۵ ماه است و پیش‌فصل را هر کسی جداگانه تمرین می‌کند و قبل از مسابقات جمع می‌شویم. اگر مثل آقایان در طول سال باشد حرفه‌ای‌تر می‌شویم. خیلی‌ها تنها تمرین می‌کنند و در این شرایط نسبت به تمرینات تیمی یک چیزهایی کمتر داریم.

شغل دیگری جز فوتبال نداری؟

نه.