آشنایی با آرون بیکر، بتمن مستر المپیا؛ از قهرمانی ملی آمریکا و علاقه به کشتی تا هر چه لازم باشد

طرفداری | آرون بیکر (Aaron Baker) زاده ۹ نوامبر ۱۹۶۰ در شهر مارینا دل ری در ایالت کالیفرنیای آمریکا است. او در کودکی، طرفدار سفت و سخت انواع کشتی بود و با دقت بسیار بالا، مسابقات کشتی حرفه‌ای را از تلویزیون خانه‌اش می‌دید. آرزوی غایی این جوان برای ادامه راهش در زندگی، داشتن بدنی همانند کشتی‌گیران سرسخت و چغر بود. از این رو، آرون به باشگاه‌های ورزشی رفت و در کشاکش تمریناتش به شرکت در مسابقات بدن‌سازی گرایش پیدا کرد. او در سال ۱۹۸۱، وارد مسابقات رده جوانان آقای آمریکا AAU شد و به رتبه پنجم کلاس نیمه سنگین‌وزن این مسابقات رسید. 

در سال ۱۹۸۳، او برای نخستین بار در رده بزرگسالان رقابت کرد و به رتبه دوازدهم مسابقات قهرمانی کالیفرنیا رسید. او در سال ۱۹۸۴، عملکرد بهتری را به ثبت رساند و توانست رتبه چهارم همین مسابقات را به دست بیاورد. حاصل عملکرد بیکر در سال ۱۹۸۵، رتبه دوم کلاس نیمه سنگین‌وزن قهرمانی آمریکای شمالی به میزبانی IFBB و رتبه پنجم مسابقات قهرمانی آمریکا NPC بود. او در مسابقات ملی NPC سال ۱۹۸۹، مدعی قهرمانی بود اما این قافیه را به رقیب جدی خود یعنی تروی زوکولوتو واگذار کرد. از دیگر تجربیات سال ۱۹۸۹ بیکر، رتبه سوم کلاس سنگین‌وزن قهرمانی آمریکای شمالی و رتبه چهارم قهرمانی NPC آمریکا بود. قهرمانی NPC آمریکا در کلاس وزنی سنگین‌وزن و رده‌بندی کلی سال ۱۹۹۰، باعث شد تا بیکر به کارت حرفه‌ای بدن‌سازی برسد و پیشنهادات حضور در تورنمنت‌های جدی‌تر را دریافت کند.

فیزیک بسیار جذاب بیکر از چشمان تیزبین وینس مک ماهون و انجمن جدیدش در بدن‌سازی یعنی WBF دور نبود و این بدن‌ساز راهی این مسابقات شد. بیکر برای حضور در مسابقات مک ماهون به کاراکتر «بتمن» رسید و قرار بود تا با شمایل این کاراکتر در استیج ظاهر شود. بیکر به دلیل قوانین کپی‌رایت، به جای «بتمن» به لقب «شوالیه تاریکی» رسید و با این نام در مسابقات قهرمانی WBF شرکت کرد. حاصل کار شوالیه تاریکی کالیفرنیایی در این مسابقات، رتبه ششم بود. او در سال ۱۹۹۳ به آوردگاه‌هایی مثل شب قهرمانان و فراخوان حرفه‌ای پیتزبورگ رفت و رتبه‌های دوازدهم و نهم آن‌ها را به دست آورد. آرزوی حضور در مستر المپیا در دوره ۱۹۹۴ این رقابت‌ها برای بیکر مهیا شد. نتیجه رقابت بیکر با بزرگان بدن‌سازی، رتبه دوازدهم مستر المپیا بود.

از دیگر مسابقات و نتایج این بدن‌ساز در سال ۱۹۹۴، رتبه سوم فراخوان آیرون‌من، رتبه ششم فراخوان سن خوزه و آرنولد کلاسیک، رتبه هشتم گرندپری آلمان (۲) و رتبه نهم گرندپری فرانسه بود. بیکر در سال ۱۹۹۵، فیزیک بهتری را به نمایش گذاشت و توانست رتبه نهم مستر المپیای این سال را به دست بیاورد؛ با این وجود، دوست‌داران بدن‌سازی اعتقاد داشتند که بیکر، شایسته رتبه‌های بالاتری است اما یک سال همکاری‌اش با WBF، باعث شده تا قضاوت‌ها درباره‌اش ناعادلانه باشد. رتبه دوم فراخوان‌های فلوریدا، ساحل جنوبی و آیرون‌من و رتبه ششم آرنولد کلاسیک، از دیگر تجربیات بیکر در سال ۱۹۹۵ بود. او در سال ۱۹۹۶، به جز رتبه یازدهم مستر المپیا، رتبه‌ ششم گرندپری‌های روسیه و سوئیس، رتبه هفتم جمهوری چک، رتبه نهم اسپانیا، رتبه دهم آلمان و رتبه یازدهم انگلستان را به دست آورد. رتبه نهم آرنولد کلاسیک و رتبه چهارم فراخوان آیرون‌من در سال ۱۹۹۷، رتبه هفتم آرنولد کلاسیک و رتبه سوم فراخوان آیرون‌من در سال ۱۹۹۸ و رتبه هشتم فراخوان آیرون‌من در سال ۱۹۹۹، از تجربیات بعدی بیکر در مسابقات بدن‌سازی بوده است.

در پایان سال ۱۹۹۹ بود که بیکر تصمیم گرفت تا در شروع قرن جدید میلادی، حضوری در مسابقات بدن‌سازی نداشته باشد و بازنشسته شود. او برای استفاده از استروئیدها، مقاومت زیادی داشت و بسیار تلاش کرد تا حد الامکان از مصرف این نوع مواد برای ساختن بدنی بهتر خودداری کند. او که به همراه مایک منتزر، تمرین می‌کرد، از طرفداران مکتب قدیمی بدن‌سازی بود. بیکر اعتقاد داشت که سخت تمرین کردن و طولانی تمرین کردن، دو مقوله مجزا در تمرین صحیح ورزشی است. او پس از پایان دوران ورزشی خود، حضوری کوتاه‌مدت در تیم کشتی «هارلم هیت» را تجربه کرد. از سال ۱۹۹۰، پای بیکر به فیلم و سریال‌های متعددی باز شد. نخستین فیلم او در این سال، «مصادره» نام داشت. حضور بعدی او در سینما به سال ۱۹۹۳ و فیلم «عمل خواهر روحانی ۲؛ بازگشت به عادات» بازمی‌گردد. تجربیات بعدی بیکر در «هرچه لازم باشد» ساخته سال ۱۹۹۸ و یک اپیزود از سریال «پسران شهر» در سال ۱۹۹۹ رقم خورد. یکی از علایق قابل توجه بیکر، کشیدن کاریکاتور است که علایق هنری‌اش را نشان می‌دهد.

از سری خاطرات ورزشی

• جروم بیفل، مرد طلایی پرش طول المپیک ۱۹۵۲؛ ارتش یک نفره دو و میدانی آمریکا از دنور
• جو باگنر، بوکسور مغضوب انگلستان؛ از مبارزه جانانه با محمدعلی و فریزر تا فیلم‌های سینمایی
• ادوارد بوپره، غول ۲۵۲ سانتی‌متری ویلو بانچ؛ از آسیب به صورت تا بلند کردن اسب ۲۷۲ کیلوگرمی