آشنایی با فلورین آلبرت، آقای گل جام جهانی ۱۹۶۲ و برنده توپ طلای ۱۹۶۷؛ از درخشش برابر برزیل تا امپراطوری مجارستان

طرفداری | فلورین آلبرت (Flórián Albert) زاده ۱۵ سپتامبر ۱۹۴۱ در شهر هرتسگ‌سانتوی مجارستان است. او در پست‌های مهاجم نوک و مهاجم دوم بازی می‌کرد. آلبرت فرزند پدر آهنگر شوکتسی (اقوام جنوبی اسلاو) و مادری صرب بود. او در دو سالگی از نعمت داشتن مادر محروم شد و بعدها به همراه پدرش به بوداپست کوچ کرد. استعداد آلبرت در فوتبال به آزمون استعدادیابی باشگاه فرنتس‌واروش بازمی‌گردد. آلبرت که در این آزمون شرکت کرده بود، مدیران باشگاه فرنتس‌واروش را تحت تاثیر قرار داد و راهی تیم‌های پایه این باشگاه شد. او در دومین روز ماه نوامبر ۱۹۵۸، نخستین بازی در رده بزرگسالان فرنتس‌واروش را تجربه کرد و برابر دیوشگیور به میدان رفت تا با بریس در این مسابقه، خط و نشانی جدی برلپای رقبای بعدی بکشد. آلبرت در نخستین فصل حضور در رده بزرگسالان درخشید و توانست با آمار ۱۵ بازی و شش گل، استعدادیاب‌های خود را سربلند کند.

این بازیکن در فصل ۶۰-۱۹۵۹، با ثبت ۲۷ گل در ۲۶ بازی برای فرنتس‌واروش، آقای گل لیگ برتر مجارستان شد. یک فصل بعد، او توانست از آقای گلی خود دفاع کرده و این مهم را با ۲۱ گل در ۲۶ بازی به دست آورد. او در این فصل، نخستین حضور در رقابت‌های قاره‌ای را با جام میتروپا به دست آورد و به دو گل در دو بازی رفت و برگشت برابر سیمرینگ رسید. آلبرت در فصول بعدی، آمارهای ۲۲ بازی و ۱۷ گل در فصل ۶۲-۱۹۶۱، ۲۷ بازی و ۱۴ گل در فصل ۶۳-۱۹۶۲، ۱۴ بازی و ۱۳ گل در فصل ۱۹۶۳ و ۲۳ بازی و ۲۷ گل در فصل ۱۹۶۴ را به ثبت رساند. آلبرت در سال ۱۹۶۳ برای نخستین بار در جام باشگاه‌های اروپا بازی کرد و به دو گل برابر گالاتاسارای رسید. سومین آقای گلی آلبرت در لیگ برتر مجارستان به فصل ۱۹۶۴ بازمی‌گردد که این بازیکن، آمار ۲۴ بازی و ۲۷ گل را فقط در رقابت‌های لیگ مجارستات ثبت کرد و در کسب عنوان آقای گلی، هت‌تریک کرد.

قهرمانی فیرزکاپ ۶۵-۱۹۶۴، تجربه بعدی آلبرت و فرنتس‌واروش بود که با چهار گل این بازیکن در ۱۳ بازی همراه بود. آلبرت که در دیدار فینال برابر یوونتوس نیز بازی کرده بود، در مراحل ابتدایی جام، دروازه تیم‌های اسپارتاک برنو، وینر و رم را باز کرده بود. آمار کلی این فصل ستاره مجار،  ۳۳ بازی و ۲۸ گل بود. یک سال بعد، آلبرت به آقای گلی جام باشگاه‌های اروپا با هفت گل رسید. او در دو دیدار مرحله نخست جام، شش گل به باشگاه کفلاویک زد تا پس از گلزنی برابر پاناتینایکوس در مرحله یک‌هشتم نهایی، این مهم را به دست بیاورد. ۳۱ بازی و ۳۱ گل، آمار نهایی این بازیکن در این فصل بود. در فصول بعد، آمارهایی مثل ۴۰ بازی و ۳۸ گل در فصل ۱۹۶۷، ۳۶ بازی و ۲۰ گل در فصل ۱۹۶۸، ۱۳ بازی و ۱۱ گل در فصل ۱۹۶۹، هشت بازی و چهار گل در فصل ۱۹۷۰، ۲۶ بازی و هفت گل در فصل ۷۱-۱۹۷۰، ۳۸ بازی و ۲۰ گل در فصل ۷۲-۱۹۷۱، ۲۹ بازی و شش گل در فصل ۷۳-۱۹۷۲ و ۹ بازی و دو گل در فصل ۷۴-۱۹۷۳ را ثبت کرد. او آخرین بازی دوران فوتبالش را در تاریخ ۱۷ مارس ۱۹۷۴ برابر زالاگرزگ انجام داد و پس از تعظیمی به تماشاگران حاضر در مسابقه، رسماً بازنشسته شد.

نخستین بازی ملی آلبرت برای تیم ملی مجارستان، دیدار سال ۱۹۵۹ این کشور برابر سوئد بود. روزهای نخست آلبرت در رده ملی شامل هت‌تریک برابر یوگسلاوی، بریس برابر انگلستان و گلزنی برابر آلمان بود. او سپس در تیم فوتبال مجارستان برای المپیک ۱۹۶۰ قرار گرفت و با یک گل برابر هند و بریس برابر پرو و فرانسه، نقش مهمی در کسب مدال برنز این مسابقات داشت. آلبرت، پس از تجربه المپیک، موفق به بازی در جام جهانی ۱۹۶۲ شد و با یک گل به انگلستان و هت‌تریک برابر بلغارستان در سه بازی خود، یکی از آقای گل‌های این تورنمنت شد.

این بازیکن در سال ۱۹۶۴، بازی در یورو را به تجارب ملی خود افزود اما در دو بازی خود به گل یا پاس گلی نرسید. حضور آلبرت در جام جهانی ۱۹۶۶، اگرچه با گل یا پاس گل همراه نبود اما چهار مسابقه جانانه از این بازیکن را به یادگار گذاشت. او با نمایش آرمانی خود برابر برزیل، باعث پیروزی کشورش در این مسابقه مهم شد و به قهرمان مجارستان و فوتبال اروپا تبدیل شد. تورنمنت ملی بعدی او، یورو ۱۹۷۲ بود که با دو بازی و بدون گل و پاس گل به پایان رسید. آلبرت پس از این دوره از مسابقات یورو، در دیدار ۱۹۷۴ مجارستان برابر یوگسلاوی، با بازوبند کاپیتانی کشورش، از ماجراجویی‌های ملی خداحافظی کرد. آمار نهایی آلبرت در تیم ملی مجارستان، ۷۵ بازی و ۳۱ گل بوده است. یکی از بدترین خاطرات ملی آلبرت، برخورد او با ناد انگدال، دروازه‌بان تیم ملی دانمارک در دیدار ملی سال ۱۹۶۹ میان مجارستان و دانمارک بوده است. شکستگی پای ستاره فوتبال مجارستان، او را یک سال خانه‌نشین و از فرم خوب، دور کرد.

از مهم‌ترین دستاوردهای آلبرت برای فوتبال مجارستان، کسب توپ طلای سال ۱۹۶۷، از سوی مجله معروف فرانس فوتبال بوده است. او در رقابت با بازیکنان بزرگی مثل بابی چارلتون، فرانتس بکن‌باوئر و خوزه بیوی افسانه‌ای، پس از کسب ۶۸ امتیاز، بهترین بازیکن سال ۱۹۶۷ فوتبال اروپا شد. چهار قهرمانی در لیگ برتر مجارستان، یک قهرمانی در فیرزکاپ و یک قهرمانی در جام حذفی مجارستان، از جمله افتخارات تیمی آلبرت در تنها باشگاه فوتبالش یعنی فرانتس‌واروش بوده است. او در سال‌های ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸، بهترین بازیکن سال باشگاه فرانتس‌واروش شد. نام مستعار آلبرت در دوران فوتبالش، «امپراطور» بود؛ او هم‌چنین یکی از خوش‌تیپ‌ترین فوتبالیست‌های عصر خود بود و با این عناوین به خاطر آورده می‌شود. او سه روز بعد از یک جراحی به دلیل گرفتگی عروق، دچار حمله قلبی شد و در تاریخ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۱، در سن ۷۰ سالگی، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. درگذشت امپراطور، جامعه فوتبال مجارستان را داغدار کرد و بسیاری از اهالی فوتبال این کشور، ناراحتی خود را نسبت به این فقدان، ابراز داشتند.

از سری خاطرات فوتبالی 

• میگوئل چندو؛ پیروز دوئل با مارادونا و پرنده‌ای که به تفنگ شلیک کرد
• کلمنس فریتس؛ دفاع راست وفادار وردربرمن و بازیکن تیم ملی آلمان در یورو ۲۰۰۸
• یان کولر؛ ماشین گلزنی جمهوری چک، فانوس دریایی دورتموند و آقای گل بلژیک