آشنایی با هکتور میلیان، پادشاه سوبلس کوبا، طلایی کشتی فرنگی المپیک ۱۹۹۲ و رقیب کارلین

طرفداری | هکتور میلیان (Héctor Milián) زاده ۱۴ می ۱۹۶۸ در شهر پینار دل ریوی کوبا است. هکتور از هشت سالگی، بدنی قوی‌تر از سایر هم‌سالانش داشت و از این رو یکی از معلمانش، او را به سوی کشتی کشاند. در روزهای ابتدایی حضور هکتور در کشتی و در زمانی که او در تشک توسط رقیباش شکست می‌خورد، ناامیدی، احساسی بود که درونش شکل گرفت. مادر هکتور، تأثیر زیادی در ادامه این ورزش توسط فرزندش داشت زیرا از او خواست تا جنگنده باشد و رقبایش را یکی پس از دیگری شکست دهد. هکتور در نوجوانی به پایتخت کوبا یعنی هاوانا رفت و در آن به سبک فرنگی یا یونانی-رومی کشتی پرداخت. در ابتدا به هکتور لقب «کشتی‌گیر چاق» را داده بودند اما قهرمانی این کشتی‌گیر فرنگی‌کار در وزن ۱۳۰ کیلوگرم قهرمانی جوانان جهان، جواب خوبی به آن دست از منتقدانش بود.

میلیان پس از قهرمانی جوانان به تیم بزرگسالان کشتی کوبا پیوست و مدال طلای قهرمانی پان آمریکن را به دست آورد و در جام جهانی کشتی، رتبه چهارم را به دست آورد. سال ۱۹۸۷ برای این فرنگی‌کار کوبایی، مدال طلای بازی‌های پان آمریکن و قهرمانی آن به همراه برنز جام جهانی و رتبه هفتم قهرمانی جهان را به همراه داشت. چهار طلای جام جهانی و قهرمانی پان آمریکن، از افتخارات بعدی میلیان تا سال ۱۹۹۱ بود. او در سال ۱۹۹۱، پس از پیروزی برابر یورگن اولسون سوئدی در وارنای بلغارستان، نخستین طلای قهرمانی جهان خود را به دست آورد. میلیان در همین سال، جیمز جانسون آمریکایی را در فینال ۱۰۰ کیلوگرم بازی‌های پان آمریکن شکست داد و به دومین طلای پیاپی خود در این آوردگاه رسید. دیگر افتخار این سال هکتور، طلای مسابقات قهرمانی پان آمریکن بود تا این کشتی‌گیر کوبایی با دست پر راهی المپیک ۱۹۹۲ بارسلون شود. 

او در گروه B مسابقات کشتی فرنگی المپیک ۱۹۹۲ و دسته ۱۰۰ کیلوگرم آن به مصاف سرگئی داماشکویچ از تیم المپیک رفت و با نتیجه ۰-۱ او را شکست داد. دومین مسابقه میلیان در المیپک برابر علیونه دیوف سنگالی بود که به علت دیسکالیفه‌شدن رقیب به سودش خاتمه یافت. پیروزی‌های ۲-۸ برابر آتاناس کومچف بلغار و ۴-۱۰ برابر آندریاس اشتینباخ آلمانی، هکتور را با ۱۹ امتیاز به صدرنشینی گروه رساند تا او مستقیماً راهی فینال المپیک شده و برای کسب طلای آن به روی تشک برود. رقیب میلیان، دنیس کوسلوفسکی آمریکایی بود. پیروزی ۱-۲ برابر کوسلوفسکی، هکتور را به طلای المپیک رساند و محبوب مردم کوبا کرد. در قهرمانی ۱۹۹۴ جهان، این کشتی‌گیر تصمیم جدیدی گرفت و در کلاس وزنی فوق سنگین‌وزن یا ۱۳۰ کیلوگرم وارد تشک شد. این تصمیم باعث شد تا او با غول کشتی روسیه یعنی الکساندر کارلین سرشاخ شود و با شکست برابر او در فینال، مدال نقره قهرمانی جهان را به دست آورد. هکتور در سال ۱۹۹۵ به کلاس وزنی پیشین خود بازگشت اما در این کلاس نیز مدالی خوش‌رنگ‌تر از نقره را با شکست برابر میکائیل لیونبرگ سوئدی به دست نیاورد.

او پیش از شروع المپیک ۱۹۹۶ آتلانتا، یک طلای قهرمانی پان آمریکن و بازی‌های پان آمریکن به همراه دو نقره جام جهانی کشتی را به دست آورده بود. رقابت در دسته ۱۰۰ کیلوگرم این المپیک، تصمیم نهایی هکتور پس از شکست برابر کارلین روس در فوق سنگین بود. کار او در المپیک ۱۹۹۶ با دو پیروزی ۰-۱۲ و ۰-۳ برابر کالبی بل از کانادا و جوزپه جیونتا از ایتالیا شروع شد. با این وجود، شکست در نیمه نهایی برابر آندرژی ورونسکی از لهستان و سپس در جدول بازنده‌ها، تیموراز ادیشراشویلی از روسیه، مدافع عنوان قهرمانی المپیک ۱۰۰ کیلوگرم را بدون مدال به خانه بازگرداند. پس از این ناکامی، میلیان برای همیشه به دسته ۱۳۰ کیلوگرم منتقل شد تا چالش ناتمامش را به خوبی تمام کند. او در قهرمانی این کلاس وزنی جهان در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹، یک برنز و یک نقره را به دست آورد تا هم‌چنان زیرسایه کارلین باشد. یک طلا و دو نقره در قهرمانی پان آمریکن و یک طلا در بازی‌های پان آمریکن، از دیگر افتخارات میلیان، پیش از المپیک ۲۰۰۰ سیدنی بود.

این کشتی‌گیر کوبایی در المپیک سیدنی، نخستین حضورش در کلاس ۱۳۰ کیلوگرم این رقابت‌ها را تجربه کرد. او در پول نخست این رقابت‌ها، پس از پیروزی ۰-۳ برابر هلگر هالیک از استونی و پیروزی ۰-۱ برابر ژائو هایلین از چین، به عنوان صدرنشین راهی دور بعدی رقابت‌ها شد. همانند المپیک ۱۹۹۶، شروع خوب میلیان با شکستش در مرحله یک‌چهارم نهایی، پایانی تلخ را رقم زد. او با نتیجه ۰-۱ به دمیتری دبلکای بلاروسی باخت تا پس از پیروزی برابر گئورگی سالدادزه اوکراینی به رتبه پنجم المپیک برسد. او پس از المپیک در قهرمانی پان آمریکن ۲۰۰۱ شرکت کرد و با یک طلا در این آوردگاه، از دنیای کشتی خداحافظی کرد. تخصص میلیان در کشتی، فن سوبلس (suples) بود که او را به لقب پادشاه سوبلس تبدیل کرد.

از سری خاطرات ورزشی

آندری بوخلیتسکی، بهترین سنگربان فوتبال ساحلی در سال ۲۰۱۱؛ از بازی در بارسلونا تا قهرمانی در جهان

گانتر شیلرکمپ، غول مهربان آلمانی مستر المپیا؛ از کار در مزرعه تا پیروزی برابر رونی کلمن

یوری سدیخ، مرد رکوردشکن پرتاب چکش؛ از دیدن تام و جری در فینال المپیک تا دو طلای متوالی