اعتراف تلخ ستاره سرخ‌ها با چشمانی اشکبار؛ تحقیر شدم و به این تیم رفتم! +ویدیو

آنتونی، ستاره برزیلی جدید رئال بتیس، در مراسم معارفه‌اش با چشمانی اشکبار از روزهای دشوار و تحقیرآمیز در منچستریونایتد سخن گفت و تأکید کرد که بازگشت به اسپانیا برایش رؤیایی دست‌یافتنی بوده است.

او در ابتدا گفت: من مشتاق تجربه این لحظه بودم. ماه بسیار سختی بود، بیش از ۴۰ روز در هتل بودم که روزهایی طاقت‌فرسا بود اما مدیر برنامه‌ام و همه مدیران این باشگاه می‌دانستند چقدر برای بازگشت به بتیس انگیزه داشتم. خیلی خوشحالم که اینجا هستم و حالا برای مدت طولانی‌تر با کارهای زیاد برای انجام دادن، با چیزهای زیادی برای جنگیدن.

آنتونی درباره ساعت‌های دیوانه‌وار پایانی اظهار داشت: سخت بود که بخوابم، هرگز تجربه چیزی شبیه به این را نداشتم، دیدن محبت همه هواداران بتیس دیروز و امروز… حتی ساعت دو بامداد عده‌ای جلوی خانه‌ام منتظرم بودند. اما از همه سپاسگزارم، از رییس باشگاه، از مانو، رامون برای همه تلاش‌ها. روزی سخت و دشوار بود اما موفق شدیم. حالا با هم هستیم و بی‌صبرانه منتظر پوشیدن پیراهن بتیس هستم.

این بازیکن  با اشاره به روزهای انتظار در منچستر اضافه کرد: ۱۴ جولای به منچستر رسیدم، تمام مدت همراه با پدرم در هتل ماندم. سخت بود اما صادقانه بگویم، منچستر حالا برای من گذشته است، من در بتیس هستم و تمرکزم اینجاست. می‌خواهم اینجا زندگی خوبی داشته باشم. این فرآیند زندگی است. باید از آن عبور می‌کردم چون من را قوی‌تر می‌کرد. وقتی همه کسانی را می‌بینم که بخشی از این مذاکرات بودند، برایم اهمیت زیادی دارد و به من نیرو می‌دهد. حالا که اینجا هستم و با بتیس قرارداد امضا کرده‌ام، فقط روی این تمرکز دارم.

او درباره وقتی که فهمید این انتقال نهایی شده است گفت: هر روز خیلی مضطرب بودم، یکشنبه همه‌ چیز آماده سفر بود اما مجبور شدیم صبر کنیم. خیلی واضح گفتم که اولین انتخابم بتیس است. یا بتیس یا بتیس، هیچ گزینه دیگری وجود نداشت. با مادرم و خواهرم در برزیل صحبت کردم، آنها گریه می‌کردند چون آنچه در منچستر اتفاق افتاد خیلی دشوار و تحقیرآمیز بود… جدایی سخت بود اما این بخشی از زندگی است، می‌دانستم این لحظه فوق‌العاده خواهد رسید. آن چیزها حالا گذشته‌اند و ما اینجاییم که برای من یک رویا است.

آنتونی در پاسخ به این سوال که آیا نگران بود که این انتقال نهایی نشود، مدعی شد: خیلی صادقانه بگویم، البته که می‌ترسیدم. سخت بود. همه هفته‌ها و هفته‌ها بسیار سخت کار می‌کردند. اما همان‌طور که قبلاً گفتم، به خاطر ایمانی که دارم، تا روز آخر صبر کردم چون می‌دانستم چیزهای خوب رخ خواهد داد و آنچه در منچستر می‌گذشت دلیلی داشت. اعتماد زیادی به مانو، آلوارو و رامون (مدیر ورزشی و مدیرعامل) داشتم و حالا خیلی خوشحالم که اینجا هستم.