ای امید شهر خسته، نفس من به نفست وصله…

به گزارش خبرورزشی، هواداران نساجی هرگز روز ۹ اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ را فراموش نخواهند کرد. روزی که سرنوشت این تیم پس از ۲۴ سال تغییر کرد.
۷ سال پیش در چنین روزی تیم نساجی مازندران پس از ۲۴ سال درحالی لیگ برتری شد که هوادارانش ورزشگاه تختی تهران را روی سر خود گذاشته بودند!
تیم ریشه دار شمالی که سال ها در حسرت رقابت در سطح اول فوتبال ایران ( بخوانید لیگ برتر) می سوخت و می ساخت اما به جایی نمی رسید.
شهر خسته (لقب قائم شهر) که ستاره های بزرگی را به فوتبال این مرز و بوم معرفی کرده بود در هیجان انگیزترین فصل تاریخ رقابت های لیگ برتر و در جدالی سخت با همسایه خودش معجزه فوتبالی را رقم زده و به آرزوی ۲۴ ساله جامه عمل پوشاندند.
امروز ۹ اردیبهشت ماه است؛ تصادف و تلاقی عجیب یک خاطره خوش و ماندگار با این روزهای تلخ نساجی در اردیبهشت که تأمل برانگیز به نظر می رسد. اردیبهشتی که بهشت نساجی شد و حالا ممکن است به سقوط و جهنم این تیم دوست داشتنی و پرشور تبدیل شود.
چگونه آن نساجی پرشور، منسجم، متحد و جنگجو به این حال و روز امروز افتاده، بحث مفصلی می طلبد که در آینده حتما بدان خواهیم پرداخت اما…
حیف است در این مطلب یادی از دو چهره تأثیرگذار و ماندگار تاریخ نساجی نکنیم؛ اولی مردی است که در بدترین شرایط و وضعیت باشگاه نساجی را خرید. باشگاهی که از آن فقط یک اسم مانده بود و حتی پول آب معدنی هم نداشت اما آن مرد آمد. آن مرد با دست پُر و امید آمد تا رؤیای دیرینه یک شهر و استان را جامه عمل بپوشاند.
صحبت از فرهاد صنیعی فر مالک سابق نساجی است که نه اصالتی قائم شهری داشت و نه حتی اهل مازندران بود اما با تعصبی مثال زدنی و درایتی بی نظیر، یک تیم یا به عبارت بهتر یک شهر را متحد کرد تا روز ۹ اردیبهشت برگ زرینی شود در تاریخ نساجی و فوتبال مازندران.
فرهاد صنیعی فر همان طور که بی سروصدا آمده بود، بی سروصدا هم رفت درحالی که حرف های زیادی در دل داشت.
دومی اما محمد عباس زاده بود؛ ستاره ای که گل های حساسی در آن فصل زد و روزهای درخشانی را سپری کرد. یکی از آن روزها را شاید کسی به خاطر نیاورد اما رختکن نساجی در تبریز و آن بازی کذایی با شهرداری تبریز، گواهی می دهند که چه گذشت؟
تیم داوود مهابادی در یک نیمه ۲ گل از شهرداری تبریز خورده و رختکن نساجی به ماتمکده ای تبدیل شده بود. مربیان نساجی نومید و دلسرد در رختکن نشسته و سکوت کرده بودند که سایه ای به محمد عباس زاده نزدیک شد: ” کاپیتان! همه رو از رختکن بیرون کن و خودت واسه بچه ها حرف بزن…”
همه به بیرون هدایت شدند، منهای بازیکنان و کاپیتان برای همبازیانش حرف زد و حرف زد و خودش اولین نفر به آن عمل کرد؛ دو گل در نیمه دوم که از قضا هر دو گل را عباس زاده زد و یک امتیاز ارزشمند که ارزش آن در پایان فصل و با صعود نساجی عیان شد.
آن روزها و ۹ اردیبشهت ۹۷ به پایان رسید اما خاطره آن تا ابد در ذهن دوستداران نساجی و فوتبال مازندران باقی خواهد ماند.

نساجی هفت سال پیش در چنین روزی به لیگ برتر صعود کرد… ماندن این تیم در لیگ برتر، به نفع فوتبال، به نفع مازندران و به نفع این مردم است…

تیترنوشت: ای امید شهر خسته، نفس من به نفست وصله، نمیذاریم تو رو اینجا تنها، با تو هستیم تا آخر دنیا… بخشی از ترانه معروف نساجی چی ها در شاهی (قائمشهر امروزی) است.