تورام برابر لاتزیو، لائوتارو هم در کومو/ اینتر آماده برای دو نبرد پایانی؛ نه استراحت، نه ریسک!

خبرورزشی | فصل به نقطه‌ای رسیده که نه فرصتی برای آزمون باقی مانده، نه جای استراحتی ذهنی. اینتر، با نگاهی به کورس قهرمانی در سری‌آ و رویایی که در لیگ قهرمانان اروپا در سر دارد، وارد دو بازی پایانی می‌شود؛ نه با ترکیبی آزمایشی، بلکه با بازیکنانی که برای نبرد آمده‌اند. اینزاگی، مردی که آرامش را گاه در میان طوفان می‌جوید، می‌داند که فشار بازخواهد گشت – و شاید باید بازگردد. او تیمش را نه‌فقط برای سه‌شنبه یا شنبه، که برای روز موعود در مونیخ آماده می‌کند. لائوتارو برای دیدار با کومو ذخیره شده، تورام ممکن است برابر لاتزیو برگردد، و باره‌لا و چالهان‌اوغلو شاید دوباره در مرکز میدان بدرخشند. بازی با لاتزیو، بیش از یک مسابقه است؛ فرصتی برای حفظ ریتم، برای فرار از دام توقف، و شاید برای فتحی دیگر.

اینتر برابر لاتزیو با ترکیبی تجربی به میدان نخواهد رفت: آچربی از ابتدا، شاید باره‌لا و چالهان‌اوغلو هم باشند.

اکنون چه چیزی در مدیریت دو بازی پایانی سری آ تغییر می‌کند؟ همه چیز، یا شاید هیچ چیز. از یک‌سو، همه چیز تغییر می‌کند، چراکه روحیه‌ی بازیکنان در زمین بی‌شک دگرگون شده است. اینزاگی دیروز جمله‌ای کلیدی گفت: «باید شاد و خوشحال بود، وگرنه تنش ما را می‌بلعد.» اشاره‌اش به فینال لیگ قهرمانان بود. برای درک بهتر این فضا، دیروز در گرم‌کردن پیش از بازی، بازیکنان اصلی با سبکی متفاوت و شادتر از همیشه، مشغول بازی “توره‌لو” و شوخی بودند. حتی تورام نیز، وقتی در نیمه‌ی دوم به گرم کردن پرداخت، آرام و بی‌اضطراب به‌نظر می‌رسید.

اما بی‌پرده باید گفت: آن آرامش ذهنی که در تورین دیدیم، برابر لاتزیو تکرار نخواهد شد. فشار بازخواهد گشت، شاید هم باید بازگردد. این فشار، با چشم‌انداز لیگ قهرمانان، می‌تواند مفید باشد. این تیم اجازه نمی‌دهد تمرکزش را از دست بدهد؛ اسکودتو همچنان دست‌یافتنی‌ست، تا آخرین لحظه.

خط حمله و مصدومان

اما پرسش اصلی این است: بازی پایانی چه زمانی برگزار خواهد شد؟ زمان آن می‌تواند بر تصمیمات اینزاگی اثر بگذارد. احتمال دارد دیدار با کومو به چهارشنبه یا پنج‌شنبه موکول شود، چراکه ممکن است برای تعیین رتبه‌ها نیاز به پلی‌آف باشد. این یعنی فاصله‌ی اندک میان دو بازی پایانی، و در نتیجه، نمی‌توان در هر دو از ترکیب اصلی کامل استفاده کرد. بنابراین، آن پاسخ اولیه‌ی “همه چیز تغییر می‌کند” می‌تواند به “هیچ چیز تغییر نمی‌کند” تبدیل شود.

برنامه‌ریزی تمرینات نیز تغییری نکرده است: دو روز استراحتی که به بازیکنان داده شده، پابرجاست و بازگشت به آپیانو برای روز چهارشنبه در نظر گرفته شده. تصمیمات ترکیبی هم از پیش اتخاذ شده بودند؛ ایده‌ی چرخش بازیکنان در ذهن اینزاگی بود، حتی پیش از تساوی ناپولی.

بیایید از مصدومان آغاز کنیم. دیروز اینزاگی تأیید کرد که چهار غایب بازی اخیر – لائوتارو، پاوارد، مخیتاریان و فراتزی – به این زودی بازنمی‌گردند: «هیچ‌کدام را در اختیار نخواهم داشت.» البته، اگرچه بازگشت کاپیتان و هافبک ارمنی بعید است، اما برای پاوارد و فراتزی هنوز امیدی برای نشستن روی نیمکت وجود دارد. لائوتارو برای دیدار پایانی مقابل کومو آماده خواهد شد: شاید برای جشن گرفتن سبقتی غیرمنتظره، یا فقط برای آمادگی نهایی پیش از نبرد مونیخ. فعلاً درمان کشیدگی عضله‌ی او در اولویت قرار دارد.

و اما تورام: دیروز به‌خوبی گرم کرد، اما به میدان نرفت. با این حال، برابر لاتزیو احتمالاً بخشی از بازی را خواهد داشت. اینزاگی ممکن است از ابتدا به او میدان دهد، یا حضورش را برای دیدار با کومو نگه دارد – به‌ویژه اکنون که طارمی نیز عملکردی امیدوارکننده دارد.

سایر بازیکنان

در مجموع می‌توان گفت: برابر لاتزیو دیگر اینتر آزمایشی نخواهیم دید. آچربی از ابتدا در ترکیب خواهد بود، یکی از بین دومفریس و دی‌مارکو هم به میدان خواهد رفت – شاید حتی هر دو. باره‌لا و چالهان‌اوغلو نیز ممکن است بازگردند. هدف روشن است: حفظ آمادگی بدنی بازیکنان اصلی، تصمیمی که پیش از تساوی ناپولی نیز گرفته شده بود.

بازی با لاتزیو، روزی سرنوشت‌ساز است؛ فرصتی برای سبقت گرفتن، و این بار نه در لحظه‌ی آخر.

در کومو نیز، الگوی سال ۲۰۲۳ تکرار خواهد شد؛ زمانی که اینزاگی شش بازیکن اصلی را در ترکیب تیم پیش از فینال استانبول به میدان فرستاد. اکنون نیز راه همان است. اگر هم در این میان، اسکودتو از دستان کسی لیز بخورد…