داستان الهام‌بخش هانا همپتون؛ دختری با چشمان لوچ که به او گفتند نمی‌تواند فوتبال بازی کند

طرفداری | وقتی قبل از فینال یورو ۲۰۲۵ زنان، خبرنگاران اسپانیایی برای مصاحبه با هانا همپتون به سراغش رفتند، از اینکه او خیلی راحت و روان به زبان اسپانیایی صحبت کرد، شگفت‌زده شدند.

امشب او دوباره مقابل اسپانیا خبرساز شد. در دیداری که انگلیس انتقام شکستش در فینال جام جهانی ۲۰۲۳ را گرفت، همپتون دو ضربه پنالتی مهم را مهار کرد تا انگلیس قهرمان اروپا شود. البته، مهارت‌های زبانی همپتون (حتی زبان اشاره را برای ارتباط با پسرعموی ناشنوایش یاد گرفته) فقط یکی از ویژگی‌های خاص اوست.

وقتی کودک بود، پزشکان فهمیدند چشمانش لوچ است، یعنی یکی از چشم‌هایش انحراف دارد. این موضوع باعث می‌شد دید عمق نداشته باشد. تا سه‌سالگی سه عمل جراحی انجام داد، ولی هیچ‌کدام موفق نبود. دکترها حتی به والدینش گفتند او بهتر است اصلاً ورزش نکند.

مشکلش به حدی بود که حتی هنگام آب خوردن هم ممکن بود لیوان را اشتباهی بگیرد و آب را روی خودش بریزد. اما هانا از همان کودکی اهل تسلیم شدن نبود. با وجود اینکه بارها به دلیل اینکه نمی‌توانست مسیر توپ را درست تشخیص دهد و با بینی‌ خون‌آمده و انگشت‌های شکسته به خانه برمی‌گشت، باز هم به بازی ادامه داد.

او می‌گوید: 

همیشه دوست داشتم به آدم‌ها ثابت کنم اشتباه می‌کنند. از بچگی بهم گفتند نمی‌توانم فوتبال بازی کنم، ولی من ول نکردم. ورزش همیشه رؤیای من بود.

رویاهایش وقتی جدی‌تر شد که در پنج‌سالگی با خانواده‌اش به اسپانیا رفتند. آنجا بود که با فوتبال حرفه‌ای آشنا شد. باشگاه ویارئال او را کشف کرد و پنج سال در آکادمی آنها در پست مهاجم بازی کرد. اما او عاشق پست دروازه‌بانی بود و حتی وقتی در مرحله یک‌چهارم یورو بازی به ضربات پنالتی رفت و دروازه‌بان سوئد جنیفر فالک، پشت ضربه‌ پنالتی ایستاد و آن را از دست داد هم تحریک نشد که او هم ضربه پنالتی برند. هانا می‌گوید:

اول باید توپ را مهار می‌کردم. اگه نوبت بهم می‌رسید شاید میزدم، ولی وظیفه‌ام توی دروازه بود!

البته زندگی همپتون همیشه پر از شادی نبوده. مسیر سختی برای رسیدن به تیم ملی داشته. هنوز هم مشکل بینایی‌اش به طور کامل برطرف نشده و گاهی در دوران جوانی فشار زیادی را تحمل کرده است. در ۱۶ سالگی به بیرمنگام رفت و الن وایت، اسطوره انگلیس، مربی‌اش شد و از او حمایت کرد.

وایت در مورد او گفته: 

هانا گاهی خیلی احساساتی می‌شد، مثل هر نوجوانی. مهم این بود که یاد بگیرد چطور با بالا و پایین‌های بازی کنار بیاید. به کمک نیاز داشت ولی من مطمئن بودم دروازه‌بان بزرگی می‌شود.

همپتون در سال ۲۰۲۱ به استون ویلا پیوست و خیلی زود استعدادش دیده شد. مربی‌اش، کارلا وارد، او را یکی از بااستعدادترین بازیکنانی نامید که تا حالا باهاش کار کرده است. سال ۲۰۲۲ به تیم ملی دعوت شد، ولی یک سال بعد گفته شد به‌خاطر رفتار نامناسب از اردو کنار گذاشته شده است. این اخبار خیلی ناراحتش کرد و حتی مدتی از فوتبال فاصله گرفت. اما مربی‌اش آن دوران را نقطه عطفی برای رشد او دانست.

خود همپتون می‌گوید: 

اگه اجازه بدهی حرف‌های منفی رویت اثر بگذارد، فقط اوضاع بدتر خواهد شد. من نمی‌خواستم تسلیم شوم بلکه می‌خواستم نشان بدهم کی هستم و مردم بدانند همیشه اینطوری نبودم. فقط با خودم گفتم باید بجنگم. حالا اینجام و فکر می‌کنم ثابت کردم که اشتباه می‌کردند.

سارینا ویگمن، سرمربی تیم ملی، تصمیم سختی گرفت و او را به جای ایرپس انتخاب کرد؛ تصمیمی که با انتقادهایی همراه شد. اما حالا، همپتون در فینال بازی کرد و یکی از بهترین‌ها بود. او و دو دروازه‌بان دیگر یعنی آنا مورهوس و کیارا کیتینگ ترکیبی عالی ساختند. همپتون گفت: 

چند سال سختی را پشت سر گذاشتم، ولی دخترها همه چیز را دیدند؛ تلاشم، سختی‌هایم و اینکه چقدر برایم مهم بود دوباره پیراهن انگلیس را بپوشم. فقط می‌خواهم هر کاری از دستم برمی‌آید برای تیم انجام بدهم. 

و هانا همین کار را هم کرد. با دو مهار دیدنی در ضربات پنالتی، سهم بزرگی در قهرمانی انگلیس داشت و ثابت کرد جایگاهش در تیم، حق اوست.

به قلم تارا آنسون والش برای دیلی‌میل