درس فن‌دایک به خلیل‌زاده و عالیشاه؛ کاپیتانی فقط بستن یک بازوبند نیست!

به گزارش ایرنا، ویرجیل فن‌دایک مدافع ۳۳ ساله هلندی لیورپول، پنجشنبه قراردادش را برای ۲ سال دیگر تمدید کرد و تا تابستان ۲۰۲۷ در مرسی‌ساید ماندنی شد. بخشی از صحبت‌های کاپیتان لیورپول درباره وظیفه کاپیتانی در گفت‌وگویی که با سایت رسمی این باشگاه پس از تمدید قرارداد داشت، حاوی نکات قابل توجهی است که می‌تواند درس بزرگی برای کاپیتان‌های تیم‌های باشگاهی کشورمان باشد.به خصوص که این روزها حرکات تحریک‌آمیز و غیراخلاقی شجاع خلیل‌زاده، کاپیتان تیم فوتبال تراکتور، حواشی زیادی را به همراه داشته است. جنجال‌هایی که نشان می‎‌دهد هنوز برخی بازیکنان کشورمان با وجود سابقه بالای بازی در رده ملی و سطح اول فوتبال آسیا هنوز به درک مناسبی از بازوبندی که به بازو می‌بندند، ندارند.

تابستان ۲۰۲۳، جوردن هندرسون کاپیتان اول لیورپول با امضای قراردادی به لیگ عربستان رفت و بازوبند کاپیتانی به فن‌دایک رسید و او در ۲ فصل اخیر کاپیتان اول لیورپول بوده است. فن‌دایک در گفت‌وگو با سایت رسمی باشگاه لیورپول، درباره بستن بازوبند کاپیتانی تیم اشاره می‌کند که با وجود رهبری تیم، هیچ‌وقت یادگیری برای او متوقف نمی‌شود: «برای من همیشه مهم است که به یادگیری ادامه دهم. شما هرگز نمی‌توانید یادگیری را متوقف کنید. در باشگاه‌های مختلف حضور داشته‌ام، کاپیتان باشگاه‌های مختلف بوده‌ام، در طول دوران بازی‌ام با کاپیتان‌های مختلفی سروکار داشته‌ام. شما می‌توانید از همه چیزهای خاصی بگیرید.»

او در ادامه به نکاتی که از کاپیتان‌های سابق لیورپول یاد گرفته هم اشاره می‌کند:« ما جردن هندرسون را داشتیم، که سال‌ها کاپیتان باشگاه بود و او یک کاپیتان شگفت‌انگیز بود. واضح است که او هنوز هم دوست خوب من است، اما من واقعا از او در داخل و خارج از زمین چیزهای زیادی یاد گرفتم، او استانداردهای هر تمرین [جلسه] را تعیین می‌کند، او مطمئن می‌شود که همه، نه تنها بازیکنان، بلکه بقیه افراد مرتبط با باشگاه هم در تمرین حضور دارند. جیمز میلنر دیگر کاپیتانی بود که چیزهای زیادی از او آموختم.»

فن‌دایک تاکید می‌کند که آموخته‌هایی که از ۲ کاپیتان قبلی لیورپول داشته، به او کمک کرده است که بتواند در داخل زمین به خوبی تیم را رهبری کند: « هندرسون و میلنر در اینکه چگونه سعی می‌کنم تیم را خارج از زمین مدیریت کنم، بسیار مهم بوده‌اند. این کار آسانی نیست، اما شما باید آن را به روش خود انجام دهید. و فکر می‌کنم برای مدتی که در حال حاضر این کار را انجام می‌دهم، همه چیز خوب پیش می‌رود و من می‌خواهم به پیشرفت ادامه دهم. می‌خواهم مطمئن شوم که همه احساس راحتی می‌کنند تا بتوانند خود را به شیوه‌ای درست بیان کنند، زیرا این بسیار مهم است. همه باید خودشان باشند و احساس نکنند که جلوی حرف خودشان را می‌گیرند، زیرا روی بازی آنها در زمین نیز تاثیر می‌گذارد.»

مسئولیت‌پذیری‌ای که صحبت‌های فن‌دایک مستتر است، به خوبی گویای وظیفه رهبری تیم در جریان یک مسابقه است. با این حال به نظر می‌رسد این مسئولیت مهم و سنگین در بین برخی از کاپیتان‌های تیم‌های باشگاهی کشورمان کمتر مورد توجه است.

حرکات حاشیه‌ساز کاپیتان تراکتور به خوبی گویای این است که برخی کاپیتان‌های تیم‌های کشورمان هنوز به مسئولیت بزرگی که با بستن بازوبند متوجه آنهاست، آگاه نیستند. عصبانیت و واکنش غیراخلاقی کاپیتان تراکتور رو به تماشاگران در جریان مسابقه هفته گذشته این تیم برابر چادرملو در کنار مصاحبه‌های توهین‌آمیز این مدافع ملی‌پوش در طول چند فصل اخیر، گویای این است که کاپیتان‌های تیم‌های ایرانی به جای کنترل اوضاع و مدیریت و دور کردن حواشی از اطراف تیم‌شان در داخل و خارج از زمین مسابقه، خودشان گاهی اوقات نقش اول درگیری و تنش و انجام حرکت‌های غیراخلاقی می‌شوند.

نمونه دیگر آن می‌توان به حرکت غیراخلاقی امید عالیشاه، کاپیتان پرسپولیس در بازی ۳فصل پیش این تیم برابر تراکتور در ورزشگاه یادگار امام در اردیبهشت ۱۴۰۱ اشاره کرد که مشابه حرکت غیراخلاقی خلیل‌زاده را رو به تماشاگران تبریزی انجام داد.

اگر چه انجام حرکت غیراخلاقی از هیچ بازیکنی پذیرفته شده نیست اما وقتی کاپیتان‌های تیم‌ها در خط مقدم این واکنش‌های شنیع قرار می‌گیرند، از دیگر بازیکنان تیم دیگر انتظاری نیست. صحبت‌های فن‌دایک و مسئولیت‌پذیری یک کاپیتان در فوتبال دنیا در مقایسه با حرکات شنیع و غیراخلاقی برخی کاپیتان‌های تیم‌های باشگاهی کشورمان، واقعیت تلخ فوتبال باشگاهی ایران است، واقعیتی که عمق فاصله و فاجعه‌ای که در جریان است را پیش‌رویمان می‌گذارد.