دویستمین بازی بهترین هافبک دنیا برای بارسا

به گزارش “ورش سه”، پدری تاکنون یک قهرمانی لالیگا، دو قهرمانی کوپا دل ری، دو سوپرکاپ اسپانیا کسب کرده و در آستانه دومین قهرمانی لالیگای خود قرار دارد.
پدری در این بازی باید توان خود را چند برابر کند. اول، چون بارسلونا با پیروزی مقابل اسپانیول یا عدم پیروزی رئال مادرید برابر مایورکا، می‌تواند قهرمانی لالیگا را جشن بگیرد. دوم، چون او در این دربی به رکورد ۲۰۰ بازی رسمی با بارسا می‌رسد. هم‌تیمی‌هایش پیراهنی ویژه با عدد ۲۰۰ برای بزرگداشت این لحظه آماده کرده‌اند، البته به شرطی که هواداران اسپانیول در پایان بازی به زمین هجوم نبرند.

پدری در ۱۹۹ بازی تا کنون ۲۶ گل زده و ۲۱ پاس گل داده است. او ۱۲ کارت زرد دریافت کرده، اما هرگز اخراج نشده و در مجموع ۱۴۴۱۰ دقیقه بازی کرده است.

اولین بازی او برای بارسلونا در ۲۷ آگوست ۲۰۲۰ در نوکمپ مقابل ویارئال بود که با پیروزی قاطع ۴-۰ همراه شد و رونالد کومان هدایت تیم را بر عهده داشت. در ابتدا قرار بود پدری ۱۷ ساله بین تیم دوم و تیم اصلی در رفت‌وآمد باشد، اما کومان خیلی زود توانایی‌های او را تشخیص داد و پدری دیگر به تیم دوم نرفت.

در فصل اول، او تقریباً در تمام بازی‌ها به میدان رفت و به معنای واقعی کلمه خودش را سوزاند! حضور ثابت در تیم ملی اسپانیا نیز فشار را مضاعف کرد و مصدومیت‌های عضلانی ران و زانو در فصول بعدی او را به‌طور مداوم دو تا سه ماه از میادین دور نگه داشت.

خوشبختانه، این فصل با تلاش کادر پزشکی و برنامه‌های پیشگیری از مصدومیت، او از این مشکلات رهایی یافته و به روزهای اوج خود بازگشته است.

پدری در مقطع پایانی فصل، یکی از مهره‌های کلیدی پروژه هانسی فلیک است. تثبیت جایگاهش و اقتدار او در بازی بارسلونا چنان تأثیرگذار بوده که بسیاری او را یکی از مدعیان جدی توپ طلا می‌دانند.

مربیانی مثل آرسن ونگر و بازیکنانی چون تونی کروس، پدری را رهبر اصلی تیم و عامل اصلی تحول ۱۸۰ درجه‌ای بارسلونا می‌دانند، حتی فراتر از ظهور پدیده‌ای مثل لامین یامال.

پدری، علاوه بر نقش برجسته‌اش در زمین، حالا یکی از رهبران رختکن است. با وجود تنها ۲۲ سال سن، در پنجمین فصل حضورش در بارسا، یکی از باتجربه‌های تیم محسوب می‌شود. او که در ژانویه امسال قراردادش را تا ۳۰ ژوئن ۲۰۳۰ تمدید کرد، در مسیر تبدیل شدن به یکی از اسطوره‌های تاریخ بارسلوناست، در حد و اندازه‌های آندرس اینیستا و ژاوی هرناندز، الگوهایی که پدری همیشه از آنها الهام می‌گیرد.