مسعود رهنما و چالش احیای کاتای ایران/ لطفاً زیبایی‌های کاراته را فراموش نکنید!

مسعود رهنما در نخستین روز‌های ریاست بر فدراسیون کاراته ایران با ماموریتی دشوار روبه‌رو شده است. او باید بخشی از این رشته را که سال‌هاست در حاشیه مانده دوباره به اوج برساند. کاتا که بسیاری آن را قلب زیبایی کاراته می‌دانند، در سال‌های گذشته به حاشیه رانده شده و کمتر در اولویت برنامه‌های فدراسیون بوده است.

واقعیت این است که کاتا در کاراته ایران به نوعی فرزند سرراهی بوده است. همواره در سایه کومیته قرار گرفته و توجه لازم به آن نشده است. گویی در بسیاری از ادوار، مسئولان فدراسیون حتی ماهیت و ارزش واقعی کاتا را به درستی نمی‌شناختند.

نگاهی به کارنامه سال‌های اخیر نشان می‌دهد که به جز چند موفقیت محدود، شمار افتخارات کاتای ایران به اندازه انگشتان یک دست هم نمی‌رسد. این در حالی است که پیشکسوتان کاراته معتقدند تمام ظرافت و زیبایی این رشته در کاتا نهفته است. با این وجود جایگاه آن در بدنه فدراسیون چنان کمرنگ بوده که انگار بخشی جدا و بی‌ارتباط با مسیر اصلی کاراته ایران محسوب می‌شود.

هیچ‌کس منکر موفقیت‌های بزرگ کومیته در سال‌های گذشته نیست و بحث مقایسه در میان نیست، اما همان‌طور که کومیته نیازمند توسعه و برنامه‌ریزی مستمر است، کاتا نیز باید جان بگیرد و جایگاه شایسته خود را باز یابد.

احیای کاتا نیازمند سیاست‌گذاری جدی و اجرای برنامه‌های دقیق است. حضور مربیان خارجی متخصص، اعزام به تورنمنت‌های معتبر جهانی، برگزاری اردو‌های منظم و انتخابی‌های باکیفیت از جمله راهکار‌هایی است که می‌تواند مسیر پیشرفت را هموار کند.

اکنون نگاه‌ها به تصمیمات مسعود رهنما و تیم مشورتی او دوخته شده است. رئیس جدید فدراسیون باید با درک اهمیت این بخش، نقشه راهی تدوین کند که کاتا را از سایه بیرون آورده و به سکو‌های جهانی بازگرداند.

اگر این هدف محقق شود نه تنها تعادل میان کومیته و کاتا برقرار خواهد شد، بلکه کاراته ایران می‌تواند چهره‌ای کامل‌تر و قدرتمندتر در صحنه بین‌المللی ارائه کند. شاید وقت آن رسیده که فدراسیون کاراته ایران دوباره با کاتا آشتی کند.