مکس بدون مکث می رود/ فرشتاپن هیچ تخلفی نکرد؛ نوریس مسابقه خودش را خراب کرد!

به گزارش خبرورزشی، مارتین براندل در اسکای اسپورت، فرشتاپن قهرمان شماره یک جهان در دنیای فرمول یک که حالا اسکار پیاستری امپراتوری اش را به خطر انداخته زیر ذره بین برده و نیم نگاهی هم به پیاستری و هم تیمی اش نوریس دارد.

براندل: فرشتاپن همیشه همین است!

مارتین براندل می گوید؛ در مود فرشتاپن. رانندگی مکس فرشتاپن در گرندپری میامی بار دیگر باعث نارضایتی شدید رقبایش شد. با این حال، به‌نظر من راننده ردبول در طول مسابقه هیچ کار اشتباهی انجام نداد و همان سبک رانندگی قاطعانه‌ای را دنبال می‌کرد که از ابتدای حضورش در فرمول یک، بدان شناخته می‌شود.

چه در فصل نخستش با تورو روسو در سال ۲۰۱۵ و چه اکنون در رقابت با مک‌لارن‌ها در سال ۲۰۲۵ برای کسب جایگاه نخست، همیشه با شدت وارد میدان می‌شود. مادامی که قوانین مسابقه را نقض نکند، این وظیفه رقبای اوست که خود را وفق دهند.

حادثه دور اول

اولین مورد در روز یکشنبه زمانی رخ داد که به نظر می‌رسید او لاندو نوریس از تیم مک‌لارن را در پیچ‌های ابتدایی دور نخست از پیست بیرون راند. نوریس خواهان جریمه بود، اما داوران علاقه‌ای نشان ندادند. این تصمیم کاملاً منصفانه بود. من معتقدم که باید برای چنین شرایطی در دور اول، انعطاف در نظر گرفت. لاستیک‌ها هنوز در دمای بهینه نیستند، ترمزها به اندازه کافی گرم نشده‌اند، باک‌ها پر از سوخت هستند و این اولین باری است که راننده بعد از تعیین خط، با شدت می‌راند. نوریس از آن اتفاق آسیب دید و به رده ششم سقوط کرد، اما کاری که فرشتاپن کرد، به نظر تصادفی می‌آمد و بسیار از عمدی یا خطرناک بودن فاصله داشت.

نبردهای میانه مسابقه با مک‌لارن

از آن لحظه، فرشتاپن ابتدا با اسکار پیاستری و سپس نوریس روبرو شد، چراکه نوریس دوباره به جایگاه سوم صعود کرده بود. باز هم شاهد دفاع جانانه‌ای از سوی فرشتاپن بودیم،

در برخی مواقع به نظر می‌رسید که در منطقه ترمزگیری در حال تغییر مسیر است، ولی اگر به داده‌ها نگاه کنیم، احتمالاً خواهیم دید که او تنها صدم ثانیه‌ای قبل از ترمزگیری جهت خود را تغییر می‌دهد، بنابراین از نظر فنی، تغییر مسیر در حین ترمزگیری محسوب نمی‌شود.

چهار قهرمانی جهان بدون هوشمندی ممکن نیست

فرشتاپن راننده‌ای بسیار زیرک است. بدون هوشمندی نمی‌توان چهار قهرمانی جهان و ۶۴ برد را کسب کرد. ما این را در جزئیاتی که از رفتار رانندگان دیگر در طول مسابقه تشخیص می‌دهد نیز می‌بینیم، از جمله جای‌گیری غیرقانونی در گرید یا عدم کاهش سرعت در پرچم زرد. من طرفدار رانندگانی نیستم که می‌خواهند برای رقبا جریمه بگیرند، اما تردیدی نیست که ورشتاپن باهوش‌ترین راننده حال حاضر است، و شاید سریع‌ترین نیز باشد.

رقبای او باید در مواجهه با او نیز زیرک باشند. همه رانندگان می‌دانند که او تا مرزها پیش می‌رود. از آنچه یکشنبه دیدیم – و آنچه در یک سال گذشته رخ داده – پیاستری به نظر می‌رسد که راننده هوشمندتری در مقابل فرشتاپن باشد. نوریس هنوز جای پیشرفت دارد. بله، نوریس در ابتدا و شاید بعدتر هم از فرشتاپن آسیب دید، اما هنوز به‌نظر نمی‌رسد که نحوه رانندگی فرشتاپن را درک کرده و خود را وفق داده باشد. پیاستری این کار را می‌کند.

فراموش نکنیم پیاستری از جایگاه چهارم شروع کرد، نوریس از دوم

 خونسردی و آرامش پیاستری داخل و خارج از کابین، به سبک رانندگی‌اش منتقل می‌شود. او به نظر می‌رسد که پیش از سبقت، برنامه‌ریزی دقیقی انجام می‌دهد، نقاط قوت خود را پیدا کرده و فرصت را خودش ایجاد می‌کند. نوریس بیش از حد عجول است و شاید بیش از حد مشتاق استفاده از هر فرصتی است که پیش می‌آید. این امر برای تماشاگر جذاب است و گاهی جواب می‌دهد، اما ریسک‌هایی مانند خراب کردن لاستیک‌ها و مسابقه‌اش را هم دارد.

این را دوباره در مسابقه روز یکشنبه دیدیم: در پیچ نخست و زمانی که از پیست خارج شد تا از فرشتاپن سبقت بگیرد و سپس تصمیم گرفت جایگاه را پس بدهد تا جریمه زمانی نگیرد. در مجموع باعث شد که ارتباطش را با هم‌تیمی و رقیب قهرمانی‌اش پیاستری از دست بدهد و زمان زیادی را در کشمکش با فرشتاپن از دست بدهد. این دو عامل در مجموع شاید باعث شدند که او مسابقه را از دست بدهد. فراموش نکنیم که پیاستری از رده چهارم شروع کرد، یعنی دو جایگاه پشت سر نوریس.

نوریس چه چیزی می‌تواند یاد بگیرد

پس از مسابقه، نوریس فرشتاپن را متهم کرد که با عدم رانندگی هوشمندانه، مسابقه خودش را خراب کرده است. او اشتباه می‌کند و این اظهارات بیشتر از روی ناامیدی است. فرشتاپن مسابقه‌اش را خراب نکرد. ما می‌دانیم هوای پاک برای هر خودروی فرمول یک حیاتی است و فرشتاپن تمام تلاشش را می‌کرد تا جلوتر از دو خودرویی بماند که می‌دانست در شرایط مسابقه سریع‌ترند، همان‌طور که فاصله بعد از سبقتشان این را اثبات کرد. در نهایت این نقشه به نتیجه نرسید، اما اگر بخواهیم قضاوت کنیم، نوریس کسی بود که با رانندگی ناپخته مسابقه خودش را خراب کرد.

نوریس باید به پیاستری نگاه کند و از او بیاموزد، چه در داخل و چه خارج از ماشین. همه می‌دانند که نوریس انسانی احساساتی و بیش از حد خودانتقاد است. او باید به آرامشی که هم‌تیمی استرالیایی‌اش دارد نگاه کند و سعی کند بیشتر شبیه او باشد. البته آن‌ها دو شخصیت متفاوت دارند و راننده نمی‌تواند به‌کلی شخصیت خود را تغییر دهد، اما اینکه اینقدر احساساتش را در برابر رقبا علنی نکند، چیز بدی نیست. صبر بیشتر و تصمیم‌گیری حساب‌شده‌تر در کابین نیز می‌تواند امتیازی مثبت باشد، به‌ویژه اگر نوریس می‌خواهد به روند پیروزی‌های پیاستری پایان دهد.