میلاد عبادی پور: یک دهه بدون استراحت در تیم ملی بازی کردم؛ کار با پیاتزا فرصت بزرگی است

طرفداری | میلاد عبادی‌ پور، دریافت‌کننده تیم نوروید چستوخوا لهستان، امسال در ترکیب تیم ملی والیبال ایران حضور ندارد و در گفت‌وگویی با سایت لیگ برتر والیبال لهستان (پلاس‌لیگا) درباره علت غیبتش و شرایط جدیدش توضیح داد.

* چرا در تیم ملی ایران که خودش را برای جام جهانی آماده می‌کند حضور نداری؟ تو مربی تیم ملی، روبرتو پیاتزا، را خیلی خوب می‌شناسی، هم از تیم اسکرا و هم از میلان. پس حتماً بین شما گفت‌وگو و توافقی وجود داشته است.

بله، قطعاً. حدود دو ماه پیش از پایان فصل گذشته، روبرتو پیاتزا با من تماس گرفت و گفت که این فصل می‌خواهد به بازیکنان جوان فرصت بدهد تا خودشان را ثابت کنند. او گفت فقط در یک حالت مرا به اردوی تیم ملی، قبل از مسابقات قهرمانی جهان دعوت می‌کند؛ آن هم اگر بازیکنی مصدوم شود و جای خالی وجود داشته باشد. در غیر این صورت، این فصل را به من استراحت می‌دهد تا به خانواده‌ام برسم، چون ده سال پیاپی در تیم ملی بازی کرده‌ام و اصلاً زمانی برای استراحت نداشتم. او این را می‌دانست، چون چند سال با هم کار کرده‌ایم. او همه‌چیز را درباره من و حتی خانواده‌ام می‌دانست. به همین دلیل است که امسال در تیم ملی نیستم.

*  احتمالاً به عملکرد هم‌تیمی‌هایت در لیگ ملت‌ها افتخار می‌کنی؛ آنها عالی کار کردند و فقط یک قدم با حضور در تورنمنت نهایی فاصله داشتند و در پایان مرحله بین‌قاره‌ای هشتم شدند؟

از نظر من، آنها به فینال صعود کردند، چون بعد از مرحله گروهی، هشتم شدند. آنها فقط به خاطر انتخاب میزبان از سوی FIVB در تورنمنت نهایی حضور نداشتند. این موضوع واقعاً به ضررشان شد، چون طبق جدول در جمع هشت تیم بودند و باید صعود می‌کردند. در گذشته، تورنمنت نهایی لیگ ملت‌ها معمولاً در لهستان یا ایتالیا برگزار می‌شد؛ کشورهایی که همیشه در سطح بالا بودند. اما به نظر من دادن میزبانی به چین، تیمی که فقط دو یا سه بازی از دوازده مسابقه را برد، واقعاً به ما ضربه زد. تیم ایران در جمع هشت تیم برتر بود، اما چون چین میزبان شد، شانس بازی در جمع هشت تیم نهایی را از دست داد. با این حال، از نظر عملکرد، واقعاً به بچه‌ها افتخار می‌کنم، چون کیفیت بالایی نشان دادند و می‌توانند خیلی بیشتر پیشرفت کنند. البته باید این را در مسابقات قهرمانی جهان هم ثابت کنند. من فکر می‌کنم اگر همین‌طور بازی کنند، می‌توانند جزو مدعیان باشند.

* در مسابقات قهرمانی جهان فیلیپین، ایران در گروه A با میزبان، مصر و تونس بازی می‌کند و در این گروه شانس اول است. سپس باید با تیم‌های برتر گروه H، شامل برزیل و صربستان، روبه‌رو شود. آیا شانس رسیدن به حداقل مرحله یک‌چهارم نهایی وجود دارد؟

امیدوارم همین‌طور باشد، اما به نظر من شانس موضوعی ثانویه است. اول از همه کیفیت بازی اهمیت دارد؛ اینکه تیم حداقل در سطح لیگ ملت‌ها یا حتی بهتر از آن بازی کند. اگر بچه‌ها کیفیت خوبی نشان بدهند، قطعاً شانس موفقیت زیاد خواهد بود. من فکر می‌کنم تیم ایران به‌عنوان یک مجموعه، توانایی‌های بالایی دارد که می‌تواند در مسابقات قهرمانی جهان آنها را به نمایش بگذارد. من بازی‌ها و پیشرفتشان را دیدم. آنها پایگاه تمرینی خوبی هم دارند و به نظر من می‌توانند یکی از مهم‌ترین تیم‌های جهان باشند.

* حالا می‌توانی نتیجه کار بزرگ روبرتو پیاتزا با تیم ملی ایران را ببینی؟

بله. «روبی» مربی‌ای است که عاشق کارش است و زمان زیادی را به والیبال اختصاص می‌دهد. من چند سال با او کار کرده‌ام و خیلی خوب می‌شناسمش. نمی‌خواهم بگویم دیگر مربیان به اندازه او کار نمی‌کنند، چون به همه احترام می‌گذارم. اما سه سال با پیاتزا بودم و سبک مربیگری‌اش را خوب می‌شناسم؛ رویکردش به بازی‌ها، به تیم‌های دیگر، به بازیکنان، رفتارهایش در تمرینات، جلسات و مسابقات. علاوه بر این، او واقعاً دوست دارد با بازیکنان جوان و بااستعداد که می‌خواهند پیشرفت کنند کار کند. فکر می‌کنم این برای تیم ملی ما عالی است، چون بعد از رفتن نسل قدیمی، تقریباً ۷۰ یا ۸۰ درصد تیم تغییر کرده است. برای بازیکنان جوان، کار با پیاتزا یک فرصت بزرگ است. من او را می‌شناسم، به او ایمان دارم و مطمئنم تیم ملی ما را خیلی پیشرفت خواهد داد.

* برای فصل‌های بعد به تیم ملی برمی‌گردی؟ به‌ویژه در مسیر کسب سهمیه المپیک لس‌آنجلس؟

این تصمیم مربی است و من نمی‌توانم درباره‌اش چیزی بگویم. تنها چیزی که می‌توانم بگویم این است که ما همه مثل سربازان تیم ملی هستیم. اگر دعوت شوم، قطعاً می‌روم و بهترین تلاشم را برای تیم می‌کنم. اگر نه، تابستان را بیشتر با خانواده و دوستان می‌گذرانم، تعطیلات می‌رویم و بعد به باشگاه ملحق می‌شوم، همان‌طور که امسال این کار را  انجام دادم.

* عملکرد تیم چستوخوا را بعد از خریدهایی مثل یاکوب نوواک، پدیده فصل، و ستاره بزرگ لوسیانو دچکو چطور ارزیابی می‌کنی؟

نوواک یکی از مهم‌ترین بازیکنان تیم در حال حاضر است، چون جوان و بااستعداد است و می‌تواند خیلی کمک کند. البته بازیکنان دیگری هم در پست او داریم، مثل سباستین آدامچیک و دانیل پوپیلا که واقعاً دفاع وسط‌های خوبی هستند و می‌توانند چه در تمرین و چه در بازی رقابت کنند. اما درباره پاسور جدیدمان، واقعاً نیازی به توضیح نیست. همه لوسیانو دچکو را می‌شناسند، همه مهارت و توانایی‌هایش را می‌دانند. او یکی از بهترین پاسورهای دنیاست و یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌ها در این پست. تنها چیزی که نیاز داریم این است که در تمرین و مسابقه مراقب هم باشیم و همدیگر را حمایت کنیم. بقیه چیزها خودش در زمین مشخص خواهد شد. اگر مثل پارسال یا حتی کمی بهتر بازی کنیم، قطعاً به نتیجه خوبی می‌رسیم. اما باید در زمین نشان بدهیم. من فکر می‌کنم فصل خیلی خوبی برای ما خواهد بود.

* گویا ابتدا نمی‌توانستی باور کنی که دچکو به تیم می‌آید، چون امیر تیزی-والو، پاسور فرانسوی، به مودنا رفت. در نهایت از این اتفاق راضی هستی؟

فکر می‌کنم همه از این موضوع خوشحالند. البته ما می‌دانستیم دچکو می‌خواست در ایتالیا بماند و قرارداد مهمی با مودنا داشت. اما نمی‌دانم چطور شد که توانستیم او را به تیم بیاوریم. البته تیزی-والو هم یکی از بزرگ‌ترین استعدادهای جوان دنیاست، اما از نظر کیفیت، با احترام به امیر، همه دچکو را می‌شناسند. پس خیلی خوشحالیم که او با ماست.

* فصل جدید برای چستوخوا سخت‌تر خواهد بود؟

بله، در پلاس‌لیگا هر فصل سخت‌تر از فصل قبل است. اینجا همه می‌خواهند بیشترین برد را به دست بیاورند و برای قهرمانی لهستان بجنگند. بنابراین هر فصل سخت است و سال به سال سخت‌تر هم می‌شود. اگر می‌خواهی جزو مدعیان باشی، باید هر روز بهترین عملکردت را بگذاری و خیلی سخت کار کنی. قطعاً امسال برای ما سخت‌تر از سال قبل خواهد بود. اما از طرف دیگر، ما هم برای بقیه حریف سختی خواهیم بود. بنابراین این فقط برای ما سخت نیست، بلکه برای رقبا هم همین‌طور است. من فکر می‌کنم کل فصل برای همه سخت و چالش‌برانگیز است.

* در چلنج کاپ اروپا هم به موفقیت فکر می‌کنید؟ رقیب اصلی‌تان، تیم سابق تو، آلیانتس میلان، به نظر می‌رسد.

شاید، اما به نظر من در چنین رقابت‌هایی، هر تیمی می‌تواند خطرناک باشد، چون مثل لیگ معمولی نیست. اینجا مرحله حذفی است و با یک بازی بد می‌توانی به‌سرعت حذف شوی. بنابراین همه تیم‌ها سخت خواهند بود. ما هم باید کیفیت خودمان را نشان بدهیم. اگر خوب بازی کنیم، برای همه رقیب سختی خواهیم بود.

.* زندگی تو و خانواده‌ات در چستوخوا چطور است؟

چستوخوا شهری نه خیلی بزرگ و نه خیلی کوچک است. به نظر من چنین شهرهایی برای زندگی یک ورزشکار عالی هستند. البته مثل ورشو یا کراکوف نیست که خیلی بزرگ و شلوغ باشند، اما همزمان شهری خیلی کوچک هم نیست که چیزی نداشته باشد. اینجا سرگرمی‌ها و امکانات کافی و زندگی راحت است. در شهرهای بزرگ امکانات بیشتر است، اما ترافیک و شلوغی هم بیشتر است. من شهرهای بزرگی مثل ورشو، کراکوف یا گدانسک را هم دوست دارم، اما چستوخوا شهری است که اکثر مردم می‌توانند دوستش داشته باشند، چون نه خیلی بزرگ است و نه خیلی کوچک. برای ما هم خوب است و از زندگی اینجا لذت می‌بریم.

* تو شهروندی و پاسپورت لهستانی داری. آینده‌ات را با لهستان، حتی بعد از پایان دوران ورزشی، گره می‌زنی؟

هیچ‌کس نمی‌تواند آینده را پیش‌بینی کند، مخصوصاً در ورزش حرفه‌ای. فعلاً می‌دانم فصل آینده را در چستوخوا خواهم بود. بعد از آن؟ شاید به ایتالیا بروم، شاید ژاپن، شاید چین، یا شاید پنج سال دیگر هم در لهستان بمانم. واقعاً نمی‌دانم و برنامه‌ریزی سخت است. به نظر من بهترین کار برای انسان این است که «در لحظه زندگی کند». من الان همین کار را می‌کنم و از زمانم لذت می‌برم؛ خانواده‌ام هم همین‌طور. اگر مدت بیشتری در لهستان بمانیم، شاید برای آینده برنامه بلندمدت داشته باشیم. اما اگر قرارداد فصل بعدم با ایتالیا یا ترکیه بسته شود، چه برنامه‌ای می‌توانم برای لهستان داشته باشم؟ بنابراین نمی‌توانم الان چیزی در این‌باره بگویم.

* علاقه‌ای بیرون از والیبال داری یا همه وقتت را با خانواده می‌گذرانی؟

برنامه تمرینات و مسابقات ما خیلی فشرده است. در آغاز آماده‌سازی روزی دو جلسه تمرین داریم و فقط نیم‌روز استراحت. در این نیم‌روز تنها کاری که می‌کنم این است که کنار خانواده باشم. امسال هم چون در چلنج کاپ بازی داریم، تقریباً وقت آزادی نداریم. تنها وقت آزادم با خانواده می‌گذرد. البته وقتی تعطیلات یا تابستان است، می‌توانیم کارهای دیگری بکنیم؛ مثلاً سینما، یا ورزش‌های دیگر مثل تنیس و شنا.

* امسال زیاد سفر کردی؟

متأسفانه نه، چون شرایط کشورم خوب نبود. به همین دلیل تابستان امسال متفاوت بود. اما مطمئناً در آینده، اگر مثل امسال وقت آزادی در تابستان داشته باشیم، سفر می‌کنیم، چون تنها کاری است که می‌توانیم انجام بدهیم.

* هنوز در حال یادگیری زبان لهستانی هستی یا وقتش را نداری؟

در حال یادگیری‌ام، اما واقعاً سخت است. مشکل اصلی لهجه و تلفظ است که کاملاً با زبان من فرق دارد. مثلاً در تیم اسکرا یک بازیکن صرب به نام میلان کا‌تیچ داشتیم که خیلی سریع لهستانی یاد گرفت، چون تلفظ زبانش شبیه‌تر بود. شاید اگر یک سال در ترکیه زندگی کنم، سریع ترکی یاد بگیرم، اما لهستانی موضوع متفاوتی است. در دو یا سه سال اول حتی نمی‌توانستم جملات ساده‌ای مثل «سلام»، «صبح بخیر» یا «خداحافظ» را درست بگویم. اما کم‌کم پیشرفت کردم. حالا یادگیری را جدی‌تر شروع کرده‌ام و امیدوارم آخر فصل بتوانم ۲۰-۳۰ درصد یا حتی ۴۰ درصد صحبت کنم.

* در این فصل، هم‌وطن تو امیرحسین اسفندیار در تیم تازه‌وارد «این‌پست خِوم» بازی خواهد کرد. آیا با تو مشورت کرده بود؟

 فکر می‌کنم او قبلاً لیگ لهستان را می‌شناخت، چون در اروپا (بلژیک) بازی کرده بود. نمی‌گویم لیگ لهستان و بلژیک شبیه هم‌اند، اما او تجربه لیگ اروپایی را داشت. مطمئناً درباره تیم جدیدش اطلاعاتی به دست آورده بود و به همین دلیل اینجا آمد. قبلاً هم در چین بازی کرده بود و می‌توانست آنجا ادامه بدهد، اما می‌دانست کیفیت پلوس‌لیگا چقدر بالاست و خواست خودش را در لهستان امتحان کند. وقتی به لهستان بیاید، بیشتر درباره‌اش صحبت خواهیم کرد. الان نمی‌خواهم مزاحمش شوم، چون قبل از یک تورنمنت مهم با تیم ملی است و تمرکزش روی بازی برای کشور است. اما وقتی به باشگاه بیاید، قطعاً با هم در ارتباط خواهیم بود.