نقشه‌ی الگری برای رافائل لیائو: آیا «فرمول رونالدو» در میلان هم جواب می‌دهد؟

طرفداری | به نظر می‌رسد ماسیمیلیانو الگری قصد دارد از همان روشی که برای کریستیانو رونالدو به کار برد، برای بهره‌برداری حداکثری از استعداد رافائل لیائو در میلان استفاده کند و او را به بازیکنی گلزن‌تر از قبل تبدیل کند.

به گزارش گاتزتا دلو اسپورت، اگرچه رافائل لیائو و کریستیانو رونالدو تفاوت‌های زیادی دارند، اما یک ویژگی مشترک آن‌ها را به هم وصل می‌کند: تمایل کم در مشارکت در بازی بدون توپ. نقطه اشتراکی که ماسیمیلیانو الگری قصد دارد از آن به بهترین نحو استفاده کند.

الگری از همان روز اول به دقت با رافا کار کرده است: سرمربی ایتالیایی اغلب با وینگر پرتغالی صحبت می‌کند، تشویقش می‌کند و حتی وقتی در تمرینات عملکرد درستی دارد، او را با تمجید مورد ستایش قرار می‌دهد. لیائو استعدادی است که الگری به شدت او را تحسین می‌کند، زیرا می‌داند که وقتی این وینگر ۲۶ ساله عملکرد خوبی داشته باشد، تیم بهتر خواهد بود. الگری در عین حال می‌داند که برای داشتن تیمی موفق، نمی‌توان از لیائو درخواست مشارکت در کارهای دفاعی را کرد. رویکرد سختگیرانه‌ای که ابتدا توسط هموطنانش پائولو فونسکا و سپس سرجیو کونسیسائو اتخاذ شد اما نتایج دلخواه را به همراه نداشت.

باوجود اینکه لیائو در فصل گذشته به آمار دو رقمی در گل و پاس گل رسید، اما در مقاطع زیادی از فصل، چشمگیر ظاهر نشد. الگری می‌خواهد استراتژی خود را تغییر دهد، زیرا می‌داند رافا قرار نیست کل زمین را به طور مداوم بالا و پایین برود. تجربه مکس در یوونتوس در کنار رونالدو اینجا به کار می‌آید. یوونتوس در فصل ۱۹-۲۰۱۸ یعنی آخرین سال اولین دوره‌ی حضور الگری در بیانکونری، بیشتر با سیستم ۴-۳-۳ بازی می‌کرد، همان سیستمی که در روسونری نیز از آن استفاده خواهد کرد. درست مانند آنچه در تورین با رونالدو در سمت چپ اتفاق افتاد، انتظار می‌رود که لیائو نیز کمک‌هایی از هم تیمی‌هایش دریافت کند.

در یوونتوس، ماتویدی به سمت چپ خط میانی می‌آمد و سیستم را به ۲-۴-۴ تغییر می‌داد، در حالی که وینگر راست (دیبالا یا برناردسکی) به خط میانی برمی‌گشت. در میلان، این “وظیفه” جدید بر عهده پولیشیچ خواهد بود، که فصل گذشته نیز بارها این نقش را بر عهده گرفت. کدام هافبک وظیفه “جابجایی” به سمت چپ را برای جلوگیری از باقی ماندن فضای پشت رافا بر عهده خواهد داشت؟ درخواست از مودریچ برای انجام این کار، حداقل به طور مداوم، در دستور کار نیست. انتخاب می‌تواند بین یوسف فوفانا و یا روبن لوفتوس چیک باشد، در حالی که باید دید داستان آردون یاشاری به کجا ختم می‌شود.

لیائو بدون شک بیشتر از رونالدو در فاز دفاعی کار خواهد کرد زیرا او جوان‌تر از زمانی است که رونالدو به ایتالیا آمد و جایگاه متفاوتی هم دارد. با این حال، او تحت فشار شدید قرار نخواهد گرفت و نقش او تحریف نخواهد شد. الگری متقاعد شده شماره ۱۰ روسونری هنوز پتانسیل کامل خود را از نظر گلزنی نشان نداده است. به همین دلیل، او باید به محوطه جریمه حریف نزدیک‌تر باشد.

مدافع چپ جدید، زمانی که به تیم بپیوندد، باید به پوشش فضاها کمک کند. از ویژگی‌های کلیدی او، تمرکز بیشتر بر حرکات دفاعی و کنترل منطقه خود در مقایسه با تئو هرناندز است. تئو طی پنج سال حضورش در میلان در فاز هجومی استثنایی بود اما به ویژه در فصل گذشته در پوشش دفاعی در جناح چپ مشکل داشت. امید این است که با پوشش بیشتر از سوی مدافع کناری و هافبک متزالای سمت چپ، لیائو سرانجام پتانسیل کامل خود را آشکار کند. کونسیسائو با سیستم ۳-۴-۳ تلاش کرد و اکنون الگری با “جابجایی هافبک‌ها” این کار را امتحان می‌کند.

نخستین جلسه تمرینی بازیکنان میلان تحت هدایت ماسیمیلیانو الگری؛ لحظه‌شماری برای روسونری، ورژن «مد مکس»