هفت سال با قلبی سرخ در فراری؛ مرا محکم در آغوش بگیر/ شارل لکلرک: من خودم را ایتالیایی می‌دانم و به واسور ایمان دارم

به گزارش خبرورزشی، پس از پیروزی شارل لکلرک در گرندپری موناکو در سال گذشته، قطعه‌ای از گروه ایتالیایی «ریکّی و پووری» با صدای بلند در گاراژ فراری طنین‌انداز شد...

همان آهنگی که مکانیک‌های مارانلو پس از هر پیروزی با شوق می‌خوانند:

«مرا محکم در آغوش بگیر، نزدیک‌تر بیا؛ آن‌قدر زیباست که انگار واقعی نیست.»

و اگر «شاید چون عاشقتم» به سرود غیررسمی پیروزی‌های فراری بدل شده، بی‌دلیل نیست.
این حس تعلق و وفاداری در سخنان راننده موناکویی نیز موج می‌زند؛ کسی که در هفتمین فصل حضورش در لباس سرخ، حتی لحظه‌ای در برابر دشواری‌ها عقب‌نشینی نکرده: «هنوز به قهرمانی ایمان دارم؛ می‌خواهم پیروز شوم و این کار را با اسب سرکش انجام دهم.»
عزم و اشتیاقی خلل‌ناپذیر، آن هم درست در گرندپری خانگی فراری در ایمولا؛ و از عشقی می‌گوید که بی‌قید و شرط، ادامه دارد.

شروعی سخت برای فراری
چه اتفاقی افتاده؟
«بدیهی است که شروع فصل آن‌طور که می‌خواستیم نبود. وقتی فصل ۲۰۲۴ را با رتبه دوم و در رقابت برای قهرمانی سازندگان تمام می‌کنی، طبیعی است که فصل بعد را با انتظارات بالا آغاز کنی. تغییرات زیادی در ماشین امسال ایجاد کردیم که باعث شروعی دشوار شد. با این حال، از واکنش تیم راضی‌ام و مطمئنم نتایج خواهند رسید.»

آیا هنوز به قهرمانی امیدوارید؟
«قطعاً. راه درازی پیش‌روست و نباید ناامید شویم. باید بی‌نقص باشیم و امتیازهایی مثل اتفاق چین را از دست ندهیم. فقط با این روش می‌توانیم نتایج را حداکثر کنیم و وقتی دوباره ماشینی رقابتی داشته باشیم، عقب‌ماندگی را جبران کنیم.»

برداشت اشتباه از سخنانتان درباره SF-25
ماجرا چه بود؟
«بعضی‌ها حرف‌هایم را طوری تعبیر کردند که انگار می‌خواهم از فراری جدا شوم، اما منظورم چیز ساده‌ای بود: وقتی ماشینی جدید دارید، باید سبک رانندگی‌تان را با آن تطبیق دهید. ماشین امسال مسیر متفاوتی داشت و من مجبور شدم از منطقه راحتی‌ام خارج شوم تا آن‌را به‌درستی درک کرده و از آن بهره‌برداری کنم.»

همیلتون و فشار رسانه‌ای
در کنار هم‌تیمی جدید، لوئیس همیلتون، فشار رسانه‌ای بیشتر شده. اذیتتان کرد؟
«اصلاً. زمستان امسال مشغول تمرین در دولومیت بودم و اصلاً توجهی به حرف‌ها نداشتم. فقط وقتی در آغاز فصل در پیست کنار او بودم، متوجه شدم چقدر توجه به او زیاد است. اما برایم مشکلی نبود. او قهرمانی بزرگ است و توجه رسانه‌ها طبیعی است.»

آیا چیزی در همیلتون شما را شگفت‌زده کرده؟
«سازماندهی‌اش. همه چیز اطراف او دقیق است و باعث می‌شود روی رانندگی‌اش تمرکز کند. در این سال‌ها تیمی منظم پیرامون خود ساخته و از او وزن روانی کاسته. من هم از این موضوع در حال یادگیری‌ام.»

فردریک واسور؛ عنصر اعتماد
سه سال است با فردریک واسور همکاری دارید. مهم‌ترین ویژگی او چیست؟
«همه چیز. به‌نظر من فرد بهترین گزینه برای فراری است و صد در صد به او ایمان دارم. همیشه این را گفته‌ام. او فردی بسیار صادق و با دانش بالای موتوراسپرت است. اما مهم‌تر از همه، توانایی تحلیل او در لحظات پرتنش است.»

چرا این توانایی مهم است؟
«چون کنترل احساسات در موقعیت‌های پرتنش آسان نیست. در فراری احساسات ـ چه مثبت چه منفی ـ همیشه شدیدند و این گاه باعث کج‌فهمی می‌شود. اما فرد توانایی بالایی دارد در کنار گذاشتن احساسات و رسیدن به تحلیل منطقی.»

نامه‌ای به خودِ گذشته
اگر به لکلرک سال اول در فراری توصیه‌ای می‌کردید، چه می‌گفتید؟
«هیچ. می‌گذاشتم همه چیز را تجربه کند. چون بدون اشتباهات گذشته، امروز این شخصیت و راننده نبودم. شاید فقط می‌گفتم بیشتر لذت ببر، و شاید کمی بیشتر صبر داشته باش.»

صبر نداشتید؟
«بیشتر از هر چیز، صبر را دیر یاد گرفتم. همیشه بی‌تاب پیروزی بودم. هنوز هم هستم، چون برد مرا انگیزه می‌دهد، اما کاش زودتر یاد گرفته بودم چطور با صبر همه‌چیز را مدیریت کنم.»

لحظه‌ای برای تکرار
اگر می‌توانستید یک روز از زندگی حرفه‌ای‌تان را دوباره تجربه کنید، کدام بود؟
«برد در مونزا در سال ۲۰۱۹. پیروزی در موناکو پارسال هم خاص بود ـ شاید احساسی‌ترین لحظه کارنامه‌ام ـ چون تمام عمر منتظرش بودم. اما برد مونزا دومین بردم در فرمول یک و اولین سال حضورم در فراری بود. هرگز فکر نمی‌کردم چنین روزی را ببینم. به‌محض یادآوری، بدنم مورمور می‌شود.»

نگرانی‌های فنی برای ۲۰۲۶
نظر شما درباره قوانین فنی جدید ۲۰۲۶ و موتورهای جدید چیست؟
«صادقانه بگویم، هنوز قانع نشده‌ام. خیلی زیاد با آن‌ها در شبیه‌ساز کار نکرده‌ام، اما به‌عنوان راننده، تجربه‌اش برایم عجیب است و دوستش ندارم.» 

دقیقاً چه چیزی شما را نگران می‌کند؟
«از نظر رانندگی جالب نیستند. در مسیر مستقیم ممکن است زیبایی رقابت‌های چرخ‌به‌چرخ از بین برود و سبقت‌گیری‌ها خیلی ساده و سطحی شود، چون می‌توان از قدرت‌های مختلف در آن مقطع استفاده کرد. بیشتر امتحانشان می‌کنم ولی فعلاً تمرکزم روی این فصل است، از همین مسابقه در ایمولا.»

تفاوت نسل‌ها
از تازه‌واردهای این فصل، تفاوتی با نسل شما می‌بینید؟
«تنها تفاوت این است که آن‌ها پیش از ورود به فرمول یک زمان بیشتری در پیست دارند. این خوب است، چون تجربه واقعی پیست با شبیه‌ساز متفاوت است. آن‌ها آماده‌تر و آگاه‌تر به رقابت می‌آیند.»

احساس تعلق به ایتالیا
در ایمولا، کیمی آنتونلی نماینده ایتالیاست. اما شما هم تا حدی توسط ایتالیا پذیرفته شده‌اید. خود را ایتالیایی می‌دانید؟
«خیلی زیاد. بخش زیادی از کودکی‌ام را در ایتالیا گذراندم، وقتی که با کارتینگ مسابقه می‌دادم. همه تیم‌هایم ایتالیایی بودند، مکانیک‌ها و اطرافیانم نیز. گرچه پرچم ایتالیا را ندارم، اما عمیقاً احساس می‌کنم ایتالیایی‌ام. وقتی به فراری آمدم، این حس بیشتر هم شد. همه وجودم را می‌گذارم تا با تیمی که دوستش دارم، قهرمانی را به ایتالیا بازگردانم.»