در آستانه یک سالگی خصوصی سازی؛ استقلال سردردی بود که هلدینگ آن را تبدیل به سرطان کرد!

به گزارش خبرورزشی، نخستین فصل پس از واگذاری استقلال به هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس، تبدیل به سیاه‌ترین فصل تاریخ این باشگاه شد!

تیمی که زمانی نماد اقتدار فوتبال ایران بود، امروز با ثبت میانگین ۱.۱۷ امتیاز در هر بازی، در رتبه دوازدهم جدول جای گرفته و به سوژه‌ای برای ترحم رقبا تبدیل شده است.

واگذاری استقلال به هلدینگ پتروشیمی خلیج فارس و پرسپولیس به کنسرسیومی متشکل از بانک‌های دولتی که تقریبا یک سال از آن می‌گذرد، در عمل چیزی جز تغییر نام مالک نبود. این در حالی است که تزریق بی‌رویه منابع مالی بدون برنامه‌ریزی راهبردی، تنها به تشدید مشکلات دامن زد. استفاده از ۴ سرمربی مختلف در یک فصل (رکورد بی‌سابقه در تاریخ باشگاه)، کسب تنها ۳ برد در ۱۴ بازی تحت هدایت موسیمانه و ناکامی در بدست آوردن پیروزی طی ۶ بازی با میودراگ بوژوویچ، پرداخت ۵۰۰ هزار دلار بابت آلمدین زیلیکیچ که حتی یک دقیقه هم به میدان نرفت و البته هزینه‌ای مشابه به خاطر ودران کیوسفسکی، هزینه ۴۷ میلیارد تومانی فقط برای رضایت‌نامه سامان فلاح که اکنون در ملوان حضور دارد و هچنین حضور بی ثمر بازیکنی مثل گائل کاکوتا و خریدهای نه چندان موفقیت آمیز در نیم فصل مثل جوئل کوجو و مسعود جوما، تنها گوشه ای از شاهکار مدیریتی استقلال طی یک سال اخیر بوده که اوضاع تیم را به این شکل فاجعه کرده است.

تغییر ۳ مدیرعامل در ۸ ماه، شکایت‌های مالی متعدد از سوی بازیکنان و مربیان، و نبود کوچکترین برنامه بلندمدت، تصویری روشن از عمق فاجعه ارائه می‌دهد. هوادارانی که روزی به حمایت از هلدینگ خلیج فارس افتخار می‌کردند، امروز تنها در آرزوی پایان یافتن این کابوس هستند. مشخص نیست با تغییرات در بدنه دولت و راس مدیریت هلدینگ خلیج فارس، رویکرد آن‌ها نسبت به گذشته متفاوت خواهد بود یا خیر اما چیزی که مشخص است، هواداران فعلا تفاوتی بین احمد شهریاری و علی تاجرنیا ندیده‌اند و خیلی هم بعید است که در آینده نزدیک چنین چیزی را حس کنند!

تغییر مالکیت قرار بود مشکلات متعدد استقلال را حل کند اما انگار فقط بازیکنان برنده این اتفاقات شدند که دیگر مشکل مالی ندارند و مطالباتشان عقب نمی‌افتد! به نمونه‌های مشابه نگاه کنید که مثلا پس از تغییر مالکیت چه اتفاقاتی در پاری سن ژرمن، اینتر، منچسترسیتی و حتی نیوکاسل رخ داده است اما اینجا انگار رسیدگی به مسائل روزمره استقلال برای مدیران هلدینگ خلیج فارس به مثابه یک سردرد است که قصد دارند به هر شکلی شده از شر آن خلاص شوند. برای همین هم دم‌ دستی ترین درمان ممکن را برای آن تجویز می‌کنند؛ بی آنکه از عواقب آن بر زندگی میلیون‌ها انسان عاشق تیم خبر داشته باشند.